Als 50% van de ziekteklachten aan de lifestyle kunnen worden toegewezen, is dat voor 50% dus niet zo en bij wie de lifestyle daadwerkelijk de oorzaak is kan noch niet eenduidig worden vastgesteld.
Het is toenemend duidelijk dat genetische varianten een belangrijke rol spelen bij de vraag wie klachten ontwikkeld en dat life style daar mogelijk aan kunnen bijdragen.
Bovendien is er altijd sprake van verschuivende ziekteoorzaken, van hart- en vaatziekten, naar kwaadaardige tumoren, naar dementiële syndromen.
Hoewel het een heikele vraag is kun je je afvragen of gezondheidswinst op een gebied niet op den duur leidt tot hogere kosten ivm ziekteklachten op een ander gebied. Dit soort plannen gaat er altijd vanuit dat mensen oneindig oud kunnen worden zonder klachten of beperkingen.Iedereen schreeuwt nu al moord en brand over de kosten van de bejaardenzorg, de zorg aan gehandicapten en verpleeghuizen.
Het standpunt is een beperkte populistische korte termijnvisie op beheersing van de gezondheidszorg. Dat laat onverlet dat de discussie moet worden gevoerd over het nut en de noodzaak van een groot aantal medische ( levensverlengende?) behandelingen die mensen niet genezen maar patiënt maken met steeds grote noodzaak tot steeds kostbaarder medische zorg.

‘Mensen realiseren zich dat als hun buurman een andere levensstijl heeft – bijvoorbeeld omdat hij stukken ouder is of uit een ander land komt – zij meebetalen aan zijn extra zorgkosten.’ Wat voor samenleving heeft de RVZ eigenlijk voor ogen? Gaan wij elkaar aanspreken op een open overhemdboord vanwege de mogelijke kou op de borst en wat dat niet allemaal aantoonbaar (sic!) kan gaan kosten? Of gaan wij zoals in twee landen verderop gewoon mensen over de grens zetten vanwege verschillen in levensstijl? En de RVZ doet de arbitrage wie wel en wie niet? Jekkes!

Heeft de heer Meijerink al in de gaten dat wonen in Belgie (ik noem maar wat) veel gezonder is dan wonen in Nederland? Tel uit je winst!

Het voorstel van Dhr. Meijering betekent de doodsklap voor de collectieve gezondheidszorg. Aangenomen dat ‘de tijd rijp’ is om roken in een malus clausule van de zorgverzekering op te nemen. Waar houdt dit op? Wat doen we met mensen met overgewicht? onveilig vrijen? Alcohol?Letsel door racefietsen? Letsel door wintersport? Van het huishoudtrapje gevallen? Gaan automobilisten betalen voor COPD patienten? Allemaal eigen schuld dikke bult. Kortom ik ben alleen bereid om aan dhr. Mijerings’ zorgpremie mee te betalen wanneer zijn huisarts hem niet uit zijn couveuse haalt. En mind you.. we hebben het SOFI nummer als verenigd met het zorgnummer in het BSN. Dus na dhr. Meijering komen ook de hypotheekverstrekkers met een procentje extra rente voor de rokende huiseigenaar.. Geen goed idee dus.

Ik ben het eens met Muller, analyseren en onderbouwen! Wellicht een semantische kwestie, maar de laatste zin in het artikel (‘want roken is essentieel is voor de gezondheid van mensen’)dwingt sowieso de vraagstelling omtrent ongezond gedrag te nuanceren. De lijst met ongezonde gewoonten wordt sowieso wel erg omvangrijk. Veel mensen vertonen ongezond gedrag dat voortkomt uit andere zaken dan ‘slechts’ een aangeleerde gewoonte. Denk aan privéproblematiek, sociaal milieu enz..Een goede HA kent de (privé)problematiek van zijn populatie, maar redt het echt niet met het uitleggen aan zijn patiënt dat o.a. roken slecht voor je is. Nog even los van de vraag of hij daar überhaupt tijd voor heeft, weten we ook dat er niets moeilijker is dan geconditioneerd gedrag te beïnvloeden…Als we daar beter in zouden slagen, dan zouden we nog veel meer problemen die te maken hebben met gezondheid en de gezondheidszorg kunnen oplossen…

een prima suggestie van Meijering, die in de verte wel wat lijkt op het betalen van je zorgaanbieders zolang je gezond bent in plaats van alleen wanneer je ziek bent.
de gedachte dat de huisarts als poortwachter ook moet nagaan welke dreigingen er aan zijn poorten zijn is goed. wellicht zou een begin zijn dat de huisarts in ieder geval probeert eenmaal per jaar contact te hebben met de patiënten die in zijn praktijk staan ingeschreven, ook als deze zo gelukkig zijn geen beroep op hem/haar te hoeven doen. vanzelfsprekend mogen aan zo’n contact (en wellicht een “medisch-functionele APK” voor de patiënt geen kosten worden verbonden in de vorm van een eigen risico o.i.d., dan werkt het niet. in ieder geval zouden cliënten die zich niet bij een praktijk inschrijven door de arts voor een “inhoudelijk kennismakingsgesprek” uitgenodigd kunnen worden.

Dat zou ik nu eens met cijfers ondebouwt willen zien. Wat brengen rokers op voor de schatkist, wat kosten ze. Een baten-kosten overzicht. Oud worden ze meestal niet, dat scheelt, alles meetellen. Stokpaardjes, prima maar dan wel goed onderbouwen.

Mooi streven voor de reguliere curatieve gezondheidszorg, maar hoe ziet de heer Meijerink dat in relatie tot de mensen die langdurige verzorging of verpleging nodig hebben?