Meldpunten regeldruk zorgen enkel tot negatieve energie en wij-zij denken. Om de regeldruk aan te pakken is het juist verstandig om samen te werken. Dat stelt Pauline Meurs in het essay ‘Van regeldruk naar passende regels’ op het verzoek van VWS en leden van de Agenda voor de Zorg.
Meurs is sinds januari 2007 hoogleraar
Zie zorgvragers niet als criminelen waarbij alles vast gelegd moet worden, maar als mens die humane zorg wil!
Meurs heeft een punt; zomaar even regeldruk weghalen is niet reëel; dan doe je geen recht aan de oorsprong van de wetten, en die zouden dan minstens opnieuw de revue moeten passeren. Geen sinecure.
Geheel op eigen initiatief is onze stichting gaan stoeien met alle wet- en regelgeving inclusief normering van stakeholders (financiers, toezichthouders) als ook kwaliteitsrichtlijnen vanuit branches die momenteel gelden. Wat schetst onze verbazing? Wanneer je deze bepalingen op een logische wijze ophangt aan het proces van de klant/patient/burger, de complexiteit van de vraag en continuïteit van levering dan zijn die wetten helemaal niet zo vervreemdend of staan ze ver weg van de praktijk. We zouden zelfs geen wet weten die uiteindelijk overbodig zou zijn. Maar een organisatie moet de hoeveelheid en de toepassing ervan wel de baas blijven; daarom dient de organisatie er op intelligente en praktische wijze navolgbaar mee om te gaan. Alleen wanneer de organisatie zich hiertoe kan verhouden, is de weg vrij voor innovatie en ontwikkeling. Vroeg of laat wordt een organisatie anders ”in de voet geschoten”…
Tot slot: de gezondheidszorg is een kwetsbare sector waar je van moet houden; inclusief alle bepalingen. Weet je er geen weg mee? Begin dan iets anders… Kijk voor meer informatie op http://www.stichtingbim.nl
Het onderliggende stuk is een stuk minder pragmatisch dan dit bericht. De 11 principes van Meurs zullen tot vele conflicten leiden. Het uitvragen van de kwaliteitsindicatoren door het Kwaliteitsinstituut voldoet bijvoorbeeld niet aan de principes, zoals Meurs in de inleiding ook zelf suggereert.
Ook geeft Meurs nog even een tik in de richting van de NZa, wanneer zij stelt dat efficientie als argument minderwaardig is. Voorts veegt ze vloer aan met de meest voorgestelde ‘oplossing’ om registratiedruk te verlichten: het gebruiken van de data voor meerdere doelen (function creep).
Meurs spreekt zich krachtig uit tegen de dataverzamelingswoede, en daarmee de controledrang van de overheid. Ook blijkt ze weinig op te hebben met transparantie. Zo bezien gaat Meurs staan aan de kant van de zorgbestuurders en tegenover toezichthouders en zorgverzekeraars. Als dit advies werkelijk gebruikt gaat worden dan gaat het knallen in de bestuurskamers.
Grootschalig aanbesteden drukt enkel de prijs en zet de markt weer voor de periode van 1, 2, 4 of soms wel 6 jaar volledig op slot voor vernieuwing. Grote spelers hebben heel veel overhead en dat maakt het onnodig duur. Met name medische producten zijn ongelofelijk duur geworden omdat de overhead zo duur is. grootschalig aanbesteden kan gebeurt alleen met ‘oude’ spelers om omwille van de omzet eisen. (RISICO mijdend gedrag)
Geen enkele vernieuwing is mogelijk omdat de winst al is genomen. Dit lijdt enkel tot een verschraling van het aanbod ipv verrijking. Er is geen enkel budget meer voor ontwikkeling. Dit gebeurt vooral bij grootschalig aanbesteden. Vernieuwers worden daarmee buitenspel gezet.
Rgeldruk is de grootste rem op alle zorgvernieuwing. Dit is krampachtig vasthouden aan het bestaande systeem en zekerheid oftewel proberen de berg op te komen door op de rem te gaan staan! Het is beter de zorgvernieuwing te faciliteren en ruimte te geven! dan ontstaat er creativiteit.
bekijk dit inspirerende filmpje over de terminale serieusheid en denk dan aan ons zorgsysteem : https://www.youtube.com/watch?v=GUTM8xnh7DM