Laten we het vraagstuk ongecontracteerde zorg eens omdraaien. Misschien dat die cliënten de juiste zorg bij hun zorgvraag krijgen, maar de rest met doelmatige zorg juist onvoldoende zorg en verhogen daarmee de druk op de verpleegzorg. Als de grens naar langdurige zorg lager wordt. Doordat doelmatige zorg steeds minder uren omvat, dan veroorzaakt het (afschuif-)gedrag van verzekeraars de problemen in de langdurige zorg. En draagt ook bij aan de versnelde uitstroom van medewerkers uit de zorg omdat zij hun vak niet meer herkennen. En we weten dat de jaarlijkse groei van zzp’ers in zorg vooral wordt gestimuleerd door het terugkrijgen van de autonomie en regie op het vak en laten nu die zzp‘ers beschuldigd worden van die stijging uren ongecontracteerde zorg (crimineel volgens actiz bestuurder), dan moeten we misschien….
OMDENKEN!!!!

de Minister geeft aan dat mogelijk in de toekomst de moeilijke patienten dan geen zorg meer krijgen.
Hij weet schijnbaar niet dat dit nu al speelt
De zelfstandige teams wijzen deze zorg al vaak af
Er wordt dan gezegd past niet in ons team
Juist de clienten die de zorg het hardste nodig hebben worden afgewezen
de zorgverzekeraars zijn hiervan op de hoogte
maar doen er niks aan

Waarom alle ongecontracteerde zorgverleners over 1 kam scheren met de titel van dit bericht en met teksten als ‘ze kosten 2,7 x zoveel als gecontracteerde zorgaanbieders’?
Daarmee doe je andere ongecontracteerde aanbieders buitenom de wijkverpleging en individuele zorgaanbieders in de wijkverpleging automatisch altijd en volledig onnodig tekort.

Je kunt je ook afvragen waarom er steeds meer zorgverleners en zorgaanbieders in de ongecontracteerde zorg werken. Komt dat wellicht ook doordat zorgverzekeraars vaker niet voldoende zorg inkopen tegen steeds onaantrekkelijkere voorwaarden zodat zorgverleners en zorgaanbieders niet meer prettig kunnen werken in hun zo geliefde vak? Krijgen nieuwe zorgaanbieders steevast te horen krijgen dat ze geen contract kunnen krijgen omdat ‘er al voldoende zorg is ingekocht’, terwijl ze bewijsbaar soms kwalitatief betere, kosten effectievere en klantgerichtere zorg kunnen bieden. Kiezen patiënten en verwijzers daarom wellicht steeds vaker voor de ongecontracteerde zorgverlener? Gaan inkoopprocessen soms meer om kosten en voorkomen van plafondoverschrijdingen dan om kosteneffectiviteit? Het lijkt er wel op. Zorgaanbieders en zorgverleners hebben vaak een zorghart dat niet klopt voor geld maar voor patiënten.

Het is niet dat het de ongecontracteerde zorgverlener makkelijk wordt gemaakt. Er lijkt een ware hetze aan de gang om ze massaal en zonder aanziens des persoons in een kwaad daglicht te stellen. Ze moeten werken tegen 75% van de marktconforme prijs die volledig niet transparant is en steeds vaker lijkt te zakken terwijl de NZA prijzen stijgen, als ze willen declareren wordt de acte van cessie niet geaccepteerd zodat ze hun rekeningen via de patiënt betaald moeten zien te krijgen (voor iedere betrokkene kost dit onnodig meer geld en tijd aan administratie en dus premie), ze moeten machtigingen aanvragen die steeds vaker afgewezen worden door medisch adviseurs bij zorgverzekeraars welke soms de wetten veel te ruim nemen t.a.v. hun bevoegdheden daarin (al meerdere keren in teruggefloten door rechters). Op vele andere manieren worden ze massaal zonder aanziens des persoons verder verdacht gemaakt met ongeoorloofde winstdiscussies en Governance onderzoeken. Natuurlijk zit er kaf tussen het koren, net zoals bij gecontracteerde aanbieders, en dat moet bestreden worden.

Maar waarom niet beter luisteren en handelen naar de adviezen van de Raad van Volksgezondheid en Samenleving welke aangeeft dat het vaststellen van te lage omzetplafonds door zorgverzekeraars als vanzelf leidt tot ongecontracteerde zorg en dat transitie van zorg de beste oplossing is?

Kwalitatief goede, klantgerichte en kosteneffectieve zorg zou zonder aanziens des persoons beloond moeten worden en niet selectief tegen moeten worden gewerkt bij ongecontracteerde aanbieders. Er moet ruimte zijn voor zorginnovatieve en zorgverbeterende initiatieven van betrokken zorgverleners en zorgaanbieders die zien dat het huidige systeem op punten niet prettig werkt voor patiënten, verwijzers, zorgverleners en zorgaanbieders.

Wat is die minister De Jonge toch een ontzettende druif.

Hij wil niet als scheidsrechter optreden maar wel vanaf de zijlijn schreeuwen en verwijten maken naar de spelers (niet-gecontracteerde zorgaanbieders) en de arbitrage (de NZa).

Hou dan gewoon je waffel.