De besluitvorming van het bestuur is bepalend voor de identiteit van een zorgorganisatie. Volgens filosoof Menno de Bree gaat het bij uitstek om ethische vragen. ‘Als je geen oog hebt voor ethiek, neem je besluiten alleen op praktische, economische of juridische gronden en doe je jezelf en de organisatie echt tekort.’
De geschiedenis van de filosofie zit
Ik reageer op “Waar geven we ons geld aan uit, is een ethische vraag. Want het gaat om wat voorrang krijgt, wat je het belangrijkst vindt, over de morele identiteit van de organisatie.”
Als een patiënt wordt opgenomen in een instelling, en een andere patiënt die (ook) binnen 0,5 jaar gaat overlijden niet wordt opgenomen, dan zijn er al keuzes gemaakt zonder dat er voor de patiënt die thuis wil sterven en in de ZVW blijft, een zorgprofiel is gemaakt waaruit duidelijk wordt hoe vaak en hoe lang zorg overdag en hoe vaak en hoe lang zorg ’s nachts wordt geboden. Mantelzorg wordt te makkelijk verwacht en vervolgens genegeerd.
De zorg die wordt geïndiceerd door wijkverpleegkundigen zegt hierdoor niets over de totale zorgbehoefte, waardoor naasten onnodig worden overbelast en hierdoor lijden en/of schade ondervinden en mensen met veel minder zorgbehoefte in verzorgingshuizen komen die met inwoning door naasten en wijkzorg nog steeds thuis hadden kunnen wonen. Ouderen die om hun kinderen te ontlasten naar een verzorgingshuis willen of ouderen die thuis willen wonen, maar hun naasten overbelasten. Dit is ook een ethisch probleem.
Met een zorgprofiel ZVW wat getest wordt door formele zorgverleners, wordt duidelijk welke mantelzorgers overbelast worden en moet het gesprek met alleen mantelzorgers worden gevoerd.
Nu lijken indicatiestellers ZVW te denken dat nachtzorg thuis niet mogelijk is als iemand niet terminaal is, maar dit is bij de WLZ en in de wet niet uitgesloten. En dan zou het discriminatie zijn als dit bij de ZVW niet mogelijk zou zijn, als patiënten geen passende zorg in een instelling kunnen krijgen.
Juist multimorbide patiënten met een intensieve zorgbehoefte (met veel ongeplande zorgbehoefte, ook ’s nachts) kunnen thuis betere zorg krijgen, maar deze groep krijgt te weinig budget in de ZVW doordat zorgverzekeraars de hoge kosten hiervan niet willen dragen. De zorgkosten zouden met terugwerkende kracht zouden de zorgkosten van het laatste jaar onder WLZ moeten vallen zodat zorgverzekeraars geen verkeerde keuzes maken uit bezuinigingsdrift.
Er is wel budget voor hele dure medicijnen voor een paar maanden levensverlenging voor ouderen met kanker, maar in de praktijk niet voor zorg thuis via de ZVW ongeacht of je binnen 1 jaar aan kanker gaat overlijden of aan hart en/of nierfalen.