Het grote gevaar van een elektronisch patiëntendossier (EPD) is dat persoonlijke informatie in verkeerde handen terechtkomt. Hoe verandert uw privacy eigenlijk met EPD? Stel u zit bij uw longarts. De arts bekijkt uw patiëntendossier. Hoewel irrelevant, is hij (zij) in staat verder te kijken: u bent kort geleden behandeld voor aambeien en ook bent u een jaar geleden in therapie geweest bij een klinisch psycholoog. Zo wilt u niet bij uw longarts zitten!
Of u zit bij uw huisarts. Hij bekijkt uw patiëntendossier en ziet ‘dankzij’ EPD dat u zich enige tijd geleden heeft laten behandelen in een geslachtsziektepoli in Nijmegen. Naar mijn stellige overtuiging dient de patient altijd schriftelijke toestemming te geven als de arts informatie over andere specialistische werkgebied wilt hebben.

Juist hier is het van belang de software in een open-source vorm te laten plaatsvinden,zonder afhankelijkheid van een monopolist

Waar gaat het om in de zorg? Om zorginformatie. Het is dus veel belangrijker om ervoor te “zorgen” dat de zorginformatie gestructureerd is en eenduidig. Dan maakt het namelijk niet meer uit welke standaard (nationaal of internationaal)men nodig heeft. Dus mensen, concentreer je daarop ipv dat geleuter over lokaal, regionaal, landelijk, europees of wereldwijd EPD.

Later we eerst eens beginnen met de veiligheid van onze persoonlijke medisch informatie. Dit moet eerst goed geregeld zijn. Dit is nu nog lang niet het geval (zie ook IGZ rapporten). Laten we daarna eens kijken naar het kosten aspect! IT kost handen vol met geld. Kijk maar naar het financiële debacle in het azM, etc. Commerciële IT jongens lachen nu al in hun vuistje, laat staan als een EPD Europees of zelfs internationaal wordt opgezet. Dan weten we tenminste zeker dat de premie van de Nederlandse zorgverzekering ettelijke keren over de kop gaat. En laten we stoppen met het leugentje dat IT investeringen geld opleveren, dit is flauwekul. Immers, commerciële IT mensen verdienen veel meer dat gewone arbeidskrachten in de zorgsector. Daarnaast klagen de zorgaanbieders nu al steen en been dat ze veel te veel “computer”werk moeten doen en te weinig met hun vak bezig kunnen zijn.

Misschien is het juist interessant om meer in europees verband te werken. Ik heb de indruk dat Nederland een zeer eigen koers vaart in de weg naar een landelijk EPD, en maar marginaal meepraat met Europa. Europese standaarden worden niet omarmd.In grensregio’s bestaat al veel behoefte voor uitwisseling over de grens. Ik denk dat europees initiatief wel eens efficienter kan blijke dan dit eindeloze binnenlandse project.

laten we nu eerst maar eens in eigen land deze materie onder de knie krijgen met name de beschreming van gegevens en de inzage en communicatie door de patient zelf in het dossier. Uiteraard is daarna europese uitwisseling de volgende stap