Ik vraag me, net als wat andere lezers, ook wat af in hoeverre er sprake is van medicaliseren van welzijnswerk (geindiceerde zorg is vaak geindiceerd welzijn) en dus van het betrekken van taken in het probleem wat in feite door anderen gedaan kunnen worden. Zo bestaat er al lang gespecialiseerde gezinszorg/thuiszorg, waarbij ook altijd de vraag is geweest of dat iets met ‘zorg’ te maken heeft en niet eerder door welzijnspartijen of partijen die al jaren woonbegeleiding geven opgepakt moet worden. Kortom, misschien eerst door mensen met ECHTE kennis (waar zijn die echter als je ze nodig hebt?) goed laten beoordelen wat nu wat is. Iedereen lijkt bezig met het in eigen domein trekken van actviteiten vanuit een wat protectionistisch denken……..Of daar de klant beter van wordt?

Toch bijzonder dat niet de client, of de voor haar betalende verzekeraar of gemeente, zegt hoe het moet maar juist de aanbieder. Goeie lobby kan een hoop bereiken in Nederland maar of het wijs is ?

Redactie, kleine correctie op titel en eerste zin:
Titel: ‘Voldoende geld voor wijkverpleging’
Eerste zin: ‘Drie op de vier wijkverpleegkundigen zegt dat er voldoende budget is om de geïndiceerde zorg te leveren’

De Eerstelijns september 2014 al voorspelt: Het beperkte macrobudget geeft daarmee druk op de budget- ten en “schaarste” bij de toekenning van zorg op microniveau.
http://www.de-eerstelijns.nl/2014/09/wijkverpleegkundige-als-zelfstandige-professional-naast-de-huisarts/

En dit stond allemaal te lezen in het PvdA-verkiezingsprogramma, zoals Samson inmiddels twee maal heeft gesteld? Dan hebben heel veel PvdA-stemmers dat gemist, vriendelijk uitgedrukt.