De Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) wil dat de politiek de publieke normen objectief en verifieerbaar beschrijft. Dat heeft NMa-directeur zorg Henk Don gezegd in een kennismaking met de Vaste Kamercommissie van VWS op 10 februari.
De publieke belangen kwaliteit, toegankelijkheid en
Alles weten over mededingingsrecht in de Cure en de Care? Wat voor vrijstellingen bestaan er voor samenwerkingsovereenkomsten en wat voor uitzonderingen bestaan er op kartelvorming? Op 30 juni aanstaande organiseert Medilex een speciale bijeenkomst over dit thema voor RvB uit Cure & Care.
Don ziet liever dat ziekenhuizen zelfstandig beslissen tot specialisatie, maar zonder dat zij met elkaar overleggen wie wat gaat doen omdat er anders geen concurrentie meer is.
Wie zien de oplossing van dit probleem in de kranten in vertrouwen tegemoet; ziekenhuizen in eenzelfde regio gaan los van elkaar beslissen wat ieder voor zich gaat doen. Allemaal gaan ze voor de meest lucratieve ingrepen. Een enkeling gaat ervan uit dat de anderen daarvoor kiezen en gokt op een andere categorie.
Na de verbouwing gaan alle ziekenhuizen weer open en zullen de protesten niet van de lucht zijn.
De zorgverzekeraars moeten aan hun zorgplicht voldoen.
Don ziet ook zelf wel de spagaat waarin hijzelf is komen te verkeren. In zijn tijd bij het CPB stond hij aan de zijlijn het systeemmodel zorgstelsel 2006 te verdedigen. Nu zit hij meer in het veld en geeft de ontvangen bal weer terug aan de politiek; lossen jullie dit maar op. Het is jullie spelletje. Ik ben nu van de NMa en de EU mededingingsregels dien ik te handhaven.
==Alain Enthoven heeft e.a. al in 1980 klip en klaar beschreven in “Healthplan”.
Nederland loopt een 30 jaar achter en de beleidsambtenaren en systeemmodelbouwers houden hun literatuur niet bij.
Advies aan Edith Schippers: Belletje naar Alain Enthoven.
Hij is voorstander van verticaal geïntegreerde HMO’s die met elkaar concurreren met een volledig pakket. Dat gaat dus scheuren met de “visie” van Edith Schippers. Ook Alain Enthoven gaat uit van theoretische modellen. Dat het Nederlandse Model niet werkt en ook niet kan werken heeft hij wel al voorzien. Dus wie weet.
minister verbindt 45 ambulance uitrukken, aan 45 min toegang tot ziekenhuiszorg.We zullen op eigen kosten kilometers moeten gaan maken voor een doorsnee operatie of specialistische behandeling van een aandoening.
Dat is voor een ingewikkelde kankerbehandeling wel acceptabel, maar voor je afbreekt wat nu goed functioneert, moeten de gevolgen duidelijk zijn:
1. Extra reiskosten / tijd voor polikliniekbezoeken èn ziekenbezoeken . Dus ook voor mantelzorgers .
2. Reizen is belastend/riskant voor zieken.
3. Toenemende ambulancekilometers/premiestijging.
4. Extra autoverkeer/file leed/milieubelasting.
5. Langere wachttijden bij A-ziekenhuizen.
6. Voorzieningen en kennis in B-ziekenhuizen blijven niet breed op peil.
7. Patiënt wordt in ziekenhuis A geopereerd en ligt in ziekenhuis B voor nazorg. Helaas is dan bij complicaties of nabloedingen geen intensive care bed meer vrij in ziekenhuis A. In ziekenhuis B is niemand meer die de patiënt kan heropereren. Hij moet met risico per ambulance terug naar ziekenhuis A. Dit is een klacht die nù al uit (gefuseerde) ziekenhuizen komt!
Zorgaanbod efficiënt reduceren = afknijpen? En de vergrijzing dan?
de heer Don geeft heel duidelijk aan waarom de gebruikelijke vorm van marktordening voor een groot deel van de gezondheidszorg niet zal werken. zijn pleidooi voor objectieve normering kan een bijdrage zijn aan de beëindiging van die hopeloze discussie.