Ziekenhuizen zijn gewoon maatschappelijke ondernemers. Dus opleidingen dienen betaald te worden door de ziekenhuizen. En net zoals in het bedrijfsleven kun je dan afspreken dat bij vertrek van een werknemer, die gebruik heeft gemaakt van een door de werkgever betaalde opleiding, dat hij/zij deze deels terugbetaalt als hij/zij binnen bijvoorbeeld 3 jaar vertrekt.
Kortom: niet constant terugverwijzen naar de overheid. Een ziekenhuis is meestal een grote werkgever, dus die moet zijn werkgeverstaak goed invullen. Ziekenhuizen mogen winst maken en kunnen wat mij betreft dus ook failliet gaan bij falend werkgeverschap. Meer efficiency en doelmatigheid in de ziekenhuizen bespaart heel veel geld, waarvoor je je eigen mensen kunt opleiden. En de werknemer geef je dan rechten (volgen van opleidingen via de werkgever en betaalt door de werkgever) en plichten (de investering van de opleiding moet wel worden terugverdiend).
Kortom: een overkoepelend opleidingsfonds is weer een bureaucratisch gedrocht. Ziekenhuizen moeten gaan ondernemen.

Vaak gaat het over ” Wie betaalt ” , een bekende discussie. Opleidingen , vind ik , moeten betaald worden door het Ministerie van Onderwijs. De samenleving heeft daar ” BAAT ” bij en daar heeft NL belang bij.