Grote zorginstellingen hebben jaren lang een te grote broek aan gehad. Daar heeft de overheid aan meegewerkt door een oud systeem te lang in stand te willen houden en nu moeten we als maatschappij, gezamenlijk, daarvan de consequenties aanvaarden.
Het is te makkelijk om te roepen dat het alleen de werkvloer betreft, ik ken uit mijn persoonlijke omgeving een instelling die juist in de managementlaag schrapt en een andere zorginstelling die juist in de staf en ‘nice 2 have’ functies schrapt. Niet dat die nice 2 have geen goed werk deden, maar als er jaren lang geld is uitgegeven aan onderdelen die niet in de basiszorg thuishoren, zal dat er nu uit moeten.
Daarnaast vinden er technologische ontwikkelingen plaats, waardoor er (in algemene zin) minder werk beschikbaar is, op termijn ook in de zorg. Het probleem is dus breder dan alleen de zorg. Er moet een totaal nieuw systeem komen voor werk. Bijv. iedereen een basisloon (werk of geen werk) en dan veel mensen minder uren werken dan nu, is aanvulling op basisloon. Alles maar willen houden zoals het was, is ook geen optie. Andere invulling van zorg, is minder geld. Minder geld is minder banen.

Vergist u zich niet Het banenverlies in de zorg is al groot, maar gaat dramatische vormen aannemen. Als medewerker binnen een grote zorgorganisatie zie ik het inderdaad zoals in dit artikel beschreven staat op dit moment gebeuren. Geen enkele vacature wordt meer ingevuld, of je nu gewoon regulier uit dienst gaat, of met regulier pensioen, of met de eigen 60+ regeling van de instelling met pensioen gaat, of door opheffing van diensten en afdelingen zelf uit dienst gaat, of geen leerlingen meer aanneemt; dan heb je als instelling al een rigoureuze flinke slag geslagen. En dat laatste restje gaat via de kantonrechter of het UWV. Die laatste stap is overigens ook pas de logische laatste stap, omdat die partijen standaard niet meer mee werken aan ontslag. Dus worden de instellingen zelf wel ‘creatief met kurk’. Niet in de laatste plaats door cliënten zelf te laten betalen voor AWBZ vergoedingen ….
Wat aan personeel overblijft moet zich uit de naad werken (als je d’r nog zin of plezier in hebt). Maar hoelang dat goed gaat …? De IGZ zal het druk krijgen met allerhande calamiteitmeldingen van boze cliënten en verwanten. Dat leid dan bij de IGZ gelukkig weer tot een banengroei. Dat dan weer wel.

Hoogervorst, Klink Schippers bedankt voor het behandelen van mensen alsof het auto onderdelen zijn. U heeft zelf gelukkig genoeg geld.

500 ontslagen ménsen in de zorg is media campagne. De Overheid stimuleert ‘zwart werken’ dat betekent minder belasting – meer toeslagen. Geen grip op werken en het is de afbraak vh zorgbestel en nog veel armoede creeeren. Het zijn de lage functies die gepakt worden.Over de hele breedte van samenleving. Dit is het begin van chaos, verveling en maatschappelijke onrust.

en een ander deel van de verklaring is wellicht te vinden in de aangekondigde aanscherping van de beoordeling van ontslagaanvragen door het UWV zelf: zorgaanbieders wachten wellicht liever tot ze een meer harde onderbouwing van hun aanvraag kunnen leveren, ondanks het gegeven dat het ontslag daardoor later in zal gaan. en misschien zijn sommigen door de ’toezeggingen’ vanuit het kabinet ook wel in slaap gesust.

Dat de golf aan ontslagen uitblijft hadden wij al voorspeld. De ontslagen treffen namelijk vooral de alphahulpen en die worden niet aangemeld bij het UWV. De 75 miljoen van VWS en SZW zijn voor deze groep niet beschikbaar. De oijn komt dus zeer eenzijdig bij één enkele doelgroep te liggen.