Er staan volgens mij nogal wat onwaarheden in het artikel. Zo zijn er zeker geen 100.000 DBC's die een ziekenhuis levert, hooguit enkele duizenden (zie prijslijst IJsselmeerziekenhuis).
Daarnaast zijn het wellicht inkoopprijzen, maar als je een deel doorberekent aan de zorgvrager (eigen risico) dan is dat een slecht argument.
Zorgverzekeraars kopen in op budget (zoals Knotnerus al opmerkte). Daar komt de grote prijsdifferentiatie vandaan en daar zit het probleem.
Dus of het stelsel van eigen risico omgooien (lijkt me een goede), of inkopen op product en je zorggebruikers een scherpe prijs bieden.

Heel kort door de bocht: Wie betaald, bepaalt! En nog één: de klant is koning.
Moet je wel weten wat er te betalen en te bepalen valt. De groothandel voor grasmaaiers geeft dealers ook een inkoopprijs, verkoopprijs en kortingen. En de dealer geeft de eindgebruiker ook verkoopprijzen en kortingen. En doet zijn stinkende best de aller aller beste te zijn. Beter dan alle concurrenten. En de klant te pleasen en te paaien. Zo gaat dat met handel en marktwerking..!

Geloof me, die reële kostprijzen bestaan. Ze zijn deel van mijn werk. De Performation-s en Logex-en in deze wereld leven ervan. Er zijn zelfs ziekenhuizen die ze gebruiken op de manier waarvoor ze bedoeld zijn: Vergelijken met de verkoopprijzen om te beoordelen of er iets met het verkooptarief of de zorgorganisatie anders moet.
Die kostprijzen zijn er maar ze worden pas belangrijk als wij (respectievelijk de zorgverzekeraars namens ons) belangstelling gaan krijgen voor de verkoopprijzen. En we zouden onszelf ernstig tekort doen zonder dat soort belangstelling. Dan zou een belangrijk feit namelijk nooit zichtbaar worden: Dat de huidige traditionele ziekenhuizen veel soorten zorg aanzienlijk duurder en/of van lagere kwaliteit (in een brede betekenis van dat begrip) "leveren" dan andere typen aanbieders het kunnen.

Beste Ivo Waarom zou ik me druk maken om de prijs kwaliteitverhouding als ik mijn premie (incl eigen risico) betaal? Door me verzekerd te hebben weet ik dat mijn virtuele prostaatcarcinoom wordt behandeld. Inclusief alle toeters en bellen. Ik ga hooguit kijken of ze ook met een robot opereren mocht ik het idee hebben dat het resultaat dan beter is. Dan ben ik toch helemaal niet geïnteresseerd in of dit ziekenhuis een dure of goedkope robot heeft gekocht? Ik wil toch de beste zorg, niet de goedkoopste of duurste zorg. Een patient, en dat zijn de mensen die een ziekenhuis bezoeken is geen homo economicus, maar iemand die misschien wel bang is en de beste zorg wil. Ongeacht de prijs. Daar is ie namelijk voor verzekerd, voor zorg. Het is toch geen kapitaalverzekering waarvan ik me moet afvragen hoe ik mijn kapitaal het beste kan verdelen/uitgeven. Jouw aannames gaan op als een prostaatcarcinoombehandeling gemaximeerd zou zikn op zeg eens maximaal €10000. Dan ga ik nadenken over waar ik het meeste waar krijg voor mijn geld. Bovendien ga je niet in op mijn vraag om reeele kostprijsberekeningen. Zolang die er niet zijn heeft jouw aanname helemaal geen zin.

Beste Herman,
– als jij je niet druk zou maken over de prijs/kwaliteit-verhouding van geleverde zorg, dan gedraag je je anders dan veel anderen (Consumentenbond, NRC en al degenen die facturen met hen gedeeld hebben).
– We zijn het er bepaald niet over eens dat de zorgverzekeraars niet zouden functioneren. Ik vind dat ze *beter* kunnen functioneren.
– Het is een groot misverstand dat competitie op prijs in de weg zou staan van competitie op kwaliteit. Het tegendeel is waar: Naarmate we beter zien voor hoeveel geld het ziekenhuis aan ons versleuteld heeft, vragen we ons meer af waarom een ander ziekenhuis datzelfde voor de helft van de prijs doet. Prijstransparantie helpt dus de ziekenhuizen om zich over de kwaliteit van hun zorg te gaan verantwoorden.

Maar Ivo, ik betaal helemaal geen geld aan de leverancier van de dienst of aan het ziekenhuis. Ik ben nl verzekerd, en betaal maandelijks mijn premie aan een derde partij. Die na 10 jaar nog niet in staat is blijkbaar een reeële kostprijs te berekenen. Die bovendien op bevel van de overheid (MBI, hoofdlijnenakkorden) het budget bepaald. Als ik ontevreden ben over de dienst ga ik in gesprek met de dienstverlener of dien ik zo nodig een klacht in. Ik dien toch geen klacht in omdat ik de prijs/kwaliteitverhouding niet vind kloppen? Als niemand een reeële kostprijsberekening kan geven.
Dat zorgverzekeraars niet functioneren zijn we het wel over eens. Haal ze er eens tussen uit en kijk wat nodig is. Een reeële kostprijsberekening, een van te voren redelijke inschatting van het budget op basis van een goed risicovereveningssysteem op patiëntniveau en competitie op kwaliteit. Dat is wat anders dan concurrentie op basis van geld. Zolang je blijft concurreren op geld wil de patiënt namelijk de duurste auto, die is meestal de beste. En zit je dus op een doodlopende weg, want de hoeveelheid geld is beperkt

De redenering mist twee belangrijke punten:
1. Anders dan bij de aankoop van een auto (waar we geen directe relatie hebben met de leverancier van de deuren), hebben we in het geval van ziekenhuizen een directe relatie met de "onderaannemer". De leverancier van de gezochte dienst en degene aan wie we de dienst betalen zijn verschillende partijen. Die disjunctie is essentieel voor deze analyse. Ze maakt het onvermijdelijk dat we ons een oordeel willen vormen over de ervaren zorg in relatie tot de prijs die "er" voor betaald is.
2. Een meer praktisch punt: Gegeven dat de zorgverzekeraars hoofdzakelijk inkopen op budget i.p.v. prijzen en aannemend dat met het laatste meer maatschappelijke kostenbesparing te bereiken is, stellen we vast dat de zorgverzekeraars tot nu toe onderpresteren. Dan is het publiek tonen van prijsverschillen een ongepolijste maar waarschijnlijk wel effectieve manier om de zorgverzekeraars hun inkoopbeleid te doen bijstellen.
Dat ook de ziekenhuizen gebruik zullen willen maken van de transparantie is vermoedelijk waar, maar juist *vanwege* de transparantie tegelijk ook zeer riskant. Ze zullen zich dan immers ook publiek moeten verantwoorden over eventuele prijsstijgingen. Het zou hun huidige publieksimago van onschuldig slachtoffer in één klap doen verkruimelen.
Al met al deel ik de analyse van de auteurs niet, of in ieder geval niet zoals hier beargumenteerd.