Niet op reagere, niet op reageren, niet op reageren, niet

Even een tussendoortje….
Heren, het blijft behelpen met de minister en de zorg, de verzekeraars en de medisch specialisten, de advocaten en de directeuren van de zorginstellingen en ziekenhuizen. Hoe komt dat nou toch? Teveel gereken en te weinig realisme? Teveel doemdenken of simpelweg te veel uitgaven voor niet relevante zaken. Aan de handen aan het bed zal het niet liggen, die werken gewoon voor het minimumloon of een paar centen meer. Waar ligt het dan aan? Hoeveel mannen zitten er in al die klagerige topposities? Zou het daaraan kunnen liggen? Ik heb niets tegen mannen, maar ik vind hun visie toch wel wat kortzichtig. Wat zou ik graag eens rond de tafel met de hele ploeg. Even mee terug nemen naar af…waar ging het over? O ja, over patiënten, over hun behandeling. Daar betalen ze de ziektekostenpremie en alle extra en niet meeverzekerde kosten en eigen bijdrages voor. De behandeling, het bed, de salarissen van medewerkers, etc. Wil iemand weten wat ik verdien en hoe? En hoe ik het uitgeef en waar ik van te voren al rekening mee houd? Hebben we het dan ook over mijn werkdruk en de absolute noodzaak van mijn aanwezigheid?
Of alleen over die van alle keurig verpakte heren en hun extra uitgaven?
Ga maar actie voeren, langere wachtlijsten maken en boos zitten zijn! Ik werk wel!