SEH’s hebben steeds vaker te maken met overmatige drukte. Ze zijn niet altijd voorbereid op piekbelastingen en er is vaak een gebrek aan beddencapaciteit in ziekenhuizen. Expert Menno Gaakeer pleit voor een herbezinning op het beleid van concentratie van spoedzorg. ‘Ik constateer dat de sluiting van SEH’s de afgelopen jaren niet oplevert wat we ervan verwachten.’
Het huidige beleid is gericht op
“Voor traumazorg, CVA-zorg en aneurysmazorg is onder experts wel consensus dat concentratie goed is voor de kwaliteit.”
FC: Voor complexe trauma’s begrijp ik dat. Maar voor CVA’s niet. Daarbij is de factor tijd en dus de bereikbaarheid van de SEH van groot belang.
En 80% van de CVA’s is een infarct, dat je (alleen maar) kunt behandelen middels het inspuiten van een stolseloplossend middel. 20% is een bloeding, maar daar kun je toch niets aan doen, helaas. Bij een CVA is het dus een kwestie van snel de differentiaaldiagnose stellen en bij een infarct het middel inspuiten. Dat kan in elk ziekenhuis.
Het Slotervaartziekenhuis had zelfs een ‘door-to-needle time’ van slechts een kwartier, als ik me niet vergis. Al zullen diverse ziekenhuizen hun werkmethodiek en eventueel plaatsing van de scanapparatuur daarvoor sterk moeten verbeteren.
Goede acute CVA-zorg is van zeer groot belang, omdat een jaar in een verpleeghuis, vaak het gevolg van een te laat behandeld massief CVA, per patiënt € 80.000 kost. Dat komt weliswaar niet ten laste van de zorgverzekeraars (systeemfout), maar de Rijksoverheid zou erop toe moeten zien dat de kwaliteit van de CVA-zorg goed is. Goedkoop is duurkoop in dit geval.
Er is de afgelopen jaren een hoop onzin over ons uitgestort als het over SEH’s gaat. Sluiten van SEH’s en dan hopen dat het minder druk wordt was er zo eentje. En de meeste spoedpatienten hoeven helemaal niet naar een traumacentrum. Hopelijk brengt dit proefschrift een keerpunt in die discussie.