Nu terug naar thema artikel; zoek het ankerpunt voor verbinding van domeinen, verzekeringen en voorzieningen bij klant zelf en niet in doelgroepen of collectieve all-in producten. Zoals bij elk andere burger ook het geval is overigens. Een verbindend denkmodel en instrumentarium met geautoriseerde log in (ook voor burger zelf uiteraard) zou hier handen en voeten aan kunnen geven.

Bovenstaande auteur van reactie en ikzelf zijn trouwe volgers van opinie en wellicht zouden wij samen eens moeten doorpraten over extramuralisering.
Ik ben als zeventienjarige als verzorgende werkzaam geweest en juich meer (passieve) participatie toe voor ouderen en kwetsbare burgers.
Afhankelijkheid is een niet te onderschatten kwetsbaarheid in het leven en als client moet de (medische) zorgvraag dan ook zeer zorgvuldig worden bediend door de overheid. Eigen invulling voor wonen en levensonderhoud echter, laat dat aub bij de burger en ontneem hen dat recht niet!
Teveel mensen in zorgcentra gezien die volledig hun identiteit en regie kwijt geraakt. Dus fysiek/mentaal goed verzorgd, maar volledig apathisch of eenzaam geraakt. De juridische status van een burger (zorg voor eigen huis en invulling levensonderhoud) doet ook iets met attitude van verzorgenden; dat heb ik in de thuiszorg wel gezien.
Ik wil echter zeker niet suggereren dat de woonzorgcentra niet kunnen blijven. Zeker wel, er zijn burgers die graag beschermd willen wonen, ook met een lagere ZZP. Zorg dan als sector dat dat gefaciliteerd wordt in samenwerking met private sector. Zorgteam ter plaatse kan ook helemaal geen tachtig mensen met ZZP 5 en 7 zorgzwaarte aan, dus wees blij met burgers die een lagere zorgzwaarte hebben en zorg vanuit het concept dat ze vitaal blijven en participeren. Dat brengt meteen de roring in huis die nodig is om mensen te laten gedijen vanuit eigen identiteit.

Het ministerie van VWS c.q. de eerstverantwoordelijke bewindspersoon grossiert in drogredeneringen. Eerst was er al de kromme, bepaald geen standhoudende redenering op basis waarvan Zzp 1-3 geëxtramuraliseerd werd; zie http://www.gezondezorg.org/blog-zzp3-recht-afgeschaft.php.
En nu stelt Van Rijn dat het juist de bedoeling is de samenhang tussen zorgdomeinen te versterken, terwijl hij in de praktijk de afstand tussen de verschillende domeinen vergroot, door de kosten van de verzorgingshuiszorg bij het rijk te laten, de wijkverpleging bij de zorgverzekeraars onder te brengen, en de gemeenten (verder) verantwoordelijk te maken voor de thuiszorg.
Je zou haast denken dat er iets mis is met de airco op het ministerie, en dat men daar aan hypoxie lijdt. Want als men werkelijk de samenhang tussen de domeinen had willen versterken, had men de hele ouderenzorg overgeheveld naar de (centrum)gemeenten. Dus inclusief de kosten van de verzorgingshuiszorg en de wijkverpleging (en dan zonder WMO-bezuiniging). Zie http://www.gezondezorg.org/ouderenzorg.php#masterplan.

heeft iemand als eens gekeken naar de relatie tussen de WLZ en de WMO? Ook hier dreigt doorschuiven van zorg uit de WMO naar de WLZ.
Gemeenten bepalen de aanspraak op de WMO en kunnen door contra indicatie cliënten overhevelen naar de WLZ. Zij hebben hier ook belang bij om de druk op de WMO te beperken (schadelastbeheersing)
Hier is sprake van tegengestelde belangen waardoor het risico van doorschuiven van verantwoordelijkheden aanwezig is. Wie wordt hiervan de dupe? De mensen met een hulpvraag die niet weten hoe ze dit moeten oplossen.
Zaak om e.e.a. nog eens goed onder de loep te nemen en de gaten te dichten