De burger dient zelf eigenaar te zijn worden van zijn eigen data. De huidige ontwikkelingen bij smartphones, tablets en pc burobladen laten zien dat dankzij de veelal aanwezige gratis apps men zelf kan beeldbellen, gegevens raadplegen, enz. men heeft daar als IOS, Android, Windows en Linux gebruiker geen portaal voor nodig. Men heeft nu zijn bank app, digi id, bol.com als in een overzichtelijk werkblad. Daar heb je geen open portaal voor nodig. Zeker niet als ook meer 60 % van alle ouderen al een tablet heeft en de jongere rest is eigenlijk ook al voorzien. De mensen die die dit niet kunnen om wat voor reden dan ook kunnen bellen of hebben hulp begeleiding om hun hierbij te ondersteunen.
Patiënten(b.v. virtuele wachtkamers), cliënten en commerciële portalen waar uiteindelijk de leverende zorgorganisatie voor moet betalen zullen uitsterven behalve de echt toepassingen zoals zorg, therapie op afstand(e-heath en m-health, enz.) die bewezen hebben dat zij welbevinden van de gebruiker verbeteren en efficiëntie verbeteren. Ook thuistechnologiedomotica zal hierbij horen.
Er zijn tegenwoordig ook gratis openportalen voor burgers in steden, wijken en dorpen waarmee men kan beeldbellen, mantelzorgoproepen, klusjes laat doen en boekenruil. Deze zijn al ontwikkelt en gratis te gebruiken door iedereen. Zoals Openportaal met wehelpen.

Als we nu eens beginnen met het loskoppelen van eigendom van data (wie is nu eigenaar?) naar correct functioneel beheer van data door geautoriseerden. Uiteraard is de patiënt altijd geautoriseerd voor zijn eigen data. Dan vervolgens de functies die op deze data mogen worden toegepast regelen via goede security maatregelen. Dan wordt het minder moeilijk om op het juiste moment de juiste personen vanuit hun juiste rol de juiste gegevens te laten zien. Elke portaal die voor de patiënt een verdubbeling of vermiljarding oplevert is er een teveel. Het is al wel opgelost, maar die oplossing is voor de markten niet interessant natuurlijk.

(vervolg)
Hetzelfde zien we nu bij #opendata. De overheid is bijna oeverloos aan het data verzamelen geweest en bij de vrijgave van al die data in de opendata hausse komen er allerlei ongewenste neveneffecten aan het licht. Bijvoorbeeld in de voedselketen waar boeren geen goede prijs meer konden krijgen voor hun producten omdat retail via data over milieu precies kon zien hoeveel kippen en varkens er in iedere stal in NL zaten (of zitten).
Kortom, we zullen toe moeten naar het BIED principe (Baas in Eigen Data). Data kan zelfs een verdienmodel voor burgers gaan opleveren. Klein maar hoopvol begin is iAdress.nl (niet van mij). Wij hebben zelf twee projecten in de steigers om medische/persoonlijk informatie door patiënten te laten beheren waarbij zij zelf eigenaar zijn van data. Daar horen natuurlijk coöperatieve en geen commerciële businessmodellen bij.
Kortom, we zullen toe moeten naar het BIED principe (Baas in Eigen Data). Data kan zelfs een verdienmodel voor burgers gaan opleveren. Klein maar hoopvol begin is iAdress.nl (niet van mij). Wij hebben zelf twee projecten in de steigers om medische/persoonlijk informatie door patiënten te laten beheren waarbij zij zelf eigenaar zijn van data. Daar horen natuurlijk coöperatieve en geen commerciële businessmodellen bij.

(vervolg)
Hetzelfde zien we nu bij #opendata. De overheid is bijna oeverloos aan het data verzamelen geweest en bij de vrijgave van al die data in de opendata hausse komen er allerlei ongewenste neveneffecten aan het licht. Bijvoorbeeld in de voedselketen waar boeren geen goede prijs meer konden krijgen voor hun producten omdat retail via data over milieu precies kon zien hoeveel kippen en varkens er in iedere stal in NL zaten (of zitten).
Kortom, we zullen toe moeten naar het BIED principe (Baas in Eigen Data). Data kan zelfs een verdienmodel voor burgers gaan opleveren. Klein maar hoopvol begin is iAdress.nl (niet van mij). Wij hebben zelf twee projecten in de steigers om medische/persoonlijk informatie door patiënten te laten beheren waarbij zij zelf eigenaar zijn van data. Daar horen natuurlijk coöperatieve en geen commerciële businessmodellen bij.
Kortom, we zullen toe moeten naar het BIED principe (Baas in Eigen Data). Data kan zelfs een verdienmodel voor burgers gaan opleveren. Klein maar hoopvol begin is iAdress.nl (niet van mij). Wij hebben zelf twee projecten in de steigers om medische/persoonlijk informatie door patiënten te laten beheren waarbij zij zelf eigenaar zijn van data. Daar horen natuurlijk coöperatieve en geen commerciële businessmodellen bij.

Er is hier m.i. sprake van een ander fenomeen dat dieper ligt. De IT industrie heeft de neiging om ‘oplossingen’ van markt naar markt te slepen, zelfs als die in de voorgaande markt mislukt zijn (lees de toepassing is mislukt, heeft doel gemist, maar de omzet was gigantisch).
Degelijk fenomenen spelen zich vaak af over meerdere decennia. De portals waren in de jaren ’90 mateloos populair als ‘oplossing’ voor de problemen van eerdere eilandautomatisering per afdeling binnen bedrijven. Dus …. tadam … een portal om alle afdelingsinformatie voor iedereen beschikbaar te maken. Werkte voor geen meter, maar goed.
Toen dat duidelijk werk was de overheid aan de beurt. Ook daar portals (voor de burger, voor bedrijven, voor keten, voor …..). Werkte ook niet, maar goed.
En dus hoppa, naar de volgende markt (dat is het fijne van markten, die leren niet van elkaar), het slachtoffer heet dit keer het ziekenhuis (of de burger/patiënt, het is maar hoe je het ziet). Ook dit keer een portal, maar nu per ziekenhuis. Gaat niet werken inderdaad.
De GROTE denkfout bij alledrie is de inderdaad de vraag van wie die data/informatie allemaal is. Glashelder: de informatie over de patiënt is altijd van die patiënt, zelfs al heeft die patiënt een bewaarplicht vanuit de wet voor de behandelaar.

symptomatisch: omdat de eigenlijke zorgvragers (de patiënten/cliënten) een uiterst zwakke positie hebben (onvoldoende informatie, afhankelijkheid) en in de democratische overheid het onderspit delven, blijft de zorgmarkt door aanbieders gedomineerd. zelfs de door de overheid gedefinieerde marktpartijen (zorgaanbieders en zorgverzekeraars) blijken zichzelf vooral als aanbieder op de markt te positioneren. het wordt tijd dat wij, patiënten en cliënten, ons realiseren dat wij ook de overheid zijn en onze (volks)vertegenwoordigers opdracht geven, ons onze regierol terug te geven en die te faciliteren door de regierol van zorgverzekeraars terug te nemen. zodat wij onze verzekeraar weer als adviseur kunnen vertrouwen.

Bedrijf met oplossing signaleert een ‘groot’ probleem en presenteert vervolgens hun oplossing. Ik mis de toevoeging [advertorial]

Ziekenhuizen hebben weinig geleerd van het verleden en hetzelfde geldt helaas ook voor onze overheid. Er wordt nog steeds alleen vanuit het eigen belang en de eigen instelling gedacht. Data met elkaar delen wordt nog steeds doelbewust tegengewerkt, niet alleen intern maar ook extern. Het standaardargument is altijd privacy en security maar dat is niet de werkelijke reden, die is is gewoon niet samen willen werken en kunnen denken vanuit het belang van een patient, los van de instelling. Het probleem met het huidige kabinet is verder gebrek aan sturing en dat wreekt zich ook hier weer. Je kunt dit soort dingen niet aan de instellingen zelf over laten, die vinden allemaal opnieuw een eigen wiel uit.

Mijn-enveld voor patiënt – edoch met bankpas wel overal terecht, maar met app of internet applicatie ben ik ook maar gekoppeld met één bank voor digitale interactie/workflow. Dan ‘digitaal huishoudboekje’ nodig? = PGD? Vooralsnog zal participatie (dus digitale interactie/workflow) hoofdzakelijk via eigen portaal van zorgorganisatie blijven verlopen, download gegevens meer geïntegreerd dan dat.