Na de verrassende verkiezingsuitslag waarin GroenLinks-PvdA, maar vooral de PVV een grote overwinning behaalde is er opeens een meerderheid in de nieuwe Tweede Kamer om het eigen risico af te schaffen. Dit zou miljarden aan extra uitgaven veroorzaken naast alle andere maatregelen waar een meerderheid voor lijkt te zijn.
Het idee dat het eigen risico de zorgkosten omlaag brengt is alleen maar gestoeld op het feit dat de patiënt financieel daarvoor gemotiveerd zou moeten worden. Er zijn ook andere manieren om mensen te laten (her)overwegen of zorg wel echt nodig is.
Daarnaast kan het een averechts effect hebben. Bij één gesprek met een specialist is het eigen risico er al doorheen, de patiënt kan dan denken “Ik heb nu bijna 400 euro moeten betalen, ik wil die operatie nu ook.”
Ten slotte zijn er voor de artsen zelf nu bijna geen financiële stimuli om af te zien van een operatie.
Waarom volgt er nooit een analyse van de POSITIEVE kanten ( financieel) van het afschaffen van het eigen risico?
Hoeveel kost zorg mijden de premiebetaler ?
Er is al over gepubliceerd ( zie bijvoorbeeld patienten.nl, niet een organisatie waar je een kritisch geluid verwacht overigens. )
Als minder mensen zorg gaan mijden, dan levert dit de premiebetaler een veelvoud op van de ” kosten” .
Opmerkelijk dat journalisten, economen, politici hier volstrekt aan voorbij gaan.
Waarom? Onwil? Of onkunde?
Wat weer een financieel doemverhaal over het afschaffen van het eigen risico. Het afschaffen van het eigen risico zou een premiestijging inhouden van gemiddeld 165 euro per jaar per zorgverzekerde. En als men daarbij ook nog afstapt van het maximaliseren van het inkomen waarover de inkomensafhankelijke zorgbijdrage afgedragen wordt komen er honderden miljoen en misschien zelfs miljarden euro’s meer geld binnen voor de zorg. Daar kun je die premiestijging dan mooi mee voorkomen.
Het sociaal domein is het terrein van drie wetten: de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), de Jeugdwet en de Participatiewet. Sinds 2015 hebben gemeenten taken en verantwoordelijkheden op het gebied van zorg, jeugd en werk en inkomen. Het idee is dat vaak sprake is van samenhangende problemen op deze gebieden en dat de aanpak daarvan het best dichtbij de burger met die problematiek georganiseerd kan worden.
Het idee dat het eigen risico de zorgkosten omlaag brengt is alleen maar gestoeld op het feit dat de patiënt financieel daarvoor gemotiveerd zou moeten worden. Er zijn ook andere manieren om mensen te laten (her)overwegen of zorg wel echt nodig is.
Daarnaast kan het een averechts effect hebben. Bij één gesprek met een specialist is het eigen risico er al doorheen, de patiënt kan dan denken “Ik heb nu bijna 400 euro moeten betalen, ik wil die operatie nu ook.”
Ten slotte zijn er voor de artsen zelf nu bijna geen financiële stimuli om af te zien van een operatie.
Waarom volgt er nooit een analyse van de POSITIEVE kanten ( financieel) van het afschaffen van het eigen risico?
Hoeveel kost zorg mijden de premiebetaler ?
Er is al over gepubliceerd ( zie bijvoorbeeld patienten.nl, niet een organisatie waar je een kritisch geluid verwacht overigens. )
Als minder mensen zorg gaan mijden, dan levert dit de premiebetaler een veelvoud op van de ” kosten” .
Opmerkelijk dat journalisten, economen, politici hier volstrekt aan voorbij gaan.
Waarom? Onwil? Of onkunde?
Wat weer een financieel doemverhaal over het afschaffen van het eigen risico. Het afschaffen van het eigen risico zou een premiestijging inhouden van gemiddeld 165 euro per jaar per zorgverzekerde. En als men daarbij ook nog afstapt van het maximaliseren van het inkomen waarover de inkomensafhankelijke zorgbijdrage afgedragen wordt komen er honderden miljoen en misschien zelfs miljarden euro’s meer geld binnen voor de zorg. Daar kun je die premiestijging dan mooi mee voorkomen.