Verlaging van het eigen risico, forse reductie van de administratieve druk, behoud van streekziekenhuizen en bescherming voor kwetsbare ouderen. Dat waren de ambities waarmee toenmalig PVV-Kamerlid Fleur Agema afgelopen zomer solliciteerde naar de functie van minister van VWS.

Door veel van deze ambities vast te leggen in coalitieakkoorden en begrotingen zette de nieuwbakken minister de eerste stappen om ze te realiseren. In de zorg blijkt de praktijk vervolgens erg weerbarstig.

De verlaging van het eigen risico vertaalt zich nog voor ingang in een verhoging van de zorgpremies. Het Zuyderland, het eerste ‘streekziekenhuis’ dat ze probeerde te redden, gaat gewoon door met het afschalen van de SEH in Heerlen. De bezuiniging in de ouderenzorg a 600 miljoen euro kon slechts een jaar worden uitgesteld. De administratieve druk te lijf gaan met AI is een mooi streven, maar technologie, zo waarschuwen de experts, is geen wondermiddel.

Flinke domper

Afgelopen week kreeg Agema weer een flinke domper te verwerken toen een bezuiniging op onderwijs opeens een bezuiniging op zorg werd. Politiek handje-klap dat, als we de minister mogen geloven, buiten haar om ging. Partijen uit de zorg zijn not amused en dreigen uit het overleg over de voortgang van het Integraal Zorgakkoord te stappen.

Eerlijk is eerlijk, veel hulp van haar collega bewindslieden Vicky (plagiaat?) Maeijer en Vincent (bezuinigen op preventie moet gewoon) Karremans krijgt ze niet. Maar hoe lang kan deze minister zich nog beroepen op het excuus ‘ik ben hier nieuw?’