Voordat mensen bij hun huisarts aankloppen met psychische klachten lopen ze er vaak al vele maanden of soms zelfs jaren mee rond, dan zijn ze er vaak pas aan toe er echt iets aan te willen doen, zonder motivatie werkt een therapie niet. Dan moet net zoals als bij somatische aandoeningen de persoon snel naar een specialist toe die goed uit gaat zoeken wat er aan de hand is. Dan is het niet goed dat mensen dan op een wachtlijst komen van 1 jaar of meer. Pas als in Nederland de psychische klachten net zo serieus gaan nemen als somatische klachten zal de GGZ zorg niet meer zo ondermaats zijn. In het ZPM met zorgplafonds is het bijna niet te doen goede diagnostiek te doen en daarnaast willen zorgverzekeraars ook niet dat je uitgebreide en goede diagnostiek doet want dat is te duur. De zorgverzekeraars willen dat je maar maximaal 1 jaar therapie mag leveren, voor langere therapieën is maar weinig of geen financiële ruimte. Dat is ook een belangrijke reden dat steeds meer GGZ aanbieders kiezen voor ongecontracteerd zorg leveren want de gecontracteerde GGZ zorg is vaak te ondermaats door inmenging van de zorgverzekeraars.
Dus oneens, want in de meeste gevallen verwijst de huisarts correct door naar een GGZ aanbieder. Dat die aanbieder eerder duidelijkheid moet verschaffen aan de zorgvrager of die aan het goede adres is moet gewoon beter. Mijn GGZ instelling doet al jaren aan een pré-intake om snel duidelijkheid te krijgen voor zorgvrager en zorgaanbieder. Dat zou elke zorgaanbieder moeten doen.