Praktijkvoorbeeld selectieve inkoop medicijnen. Ik sta volledige achter preferentiebeleid. Maar nu wordt er iedere 3 maanden een ander merk van hetzelfde medicijn verstrekt. Chronische patiënten krijgen dus steeds een ander merk in een andere verpakking met een andere vorm en kleur medicijn. Zij raken daarvan behoorlijk in de war! Dit gaat tot vele fouten leiden met alle gevolgen. De apotheker wordt hiertoe verplicht door de zorgverzekeraar, mede i.v.m. mededingingswet. Reactie van apotheek en zorgverzekeraar: “laat de voorschrijvende arts ook maar voortaan het merk vermelden”!!

het grootste bezwaar tegen selectieve inkoop van zorg door zorgverzekeraars is dat daarmee de keuzevrijheid voor de patiënten afneemt en de kwaliteitsaspecten die voor de patiënten belangrijk zijn (bereikbaarheid, beschikbaarheid) een ondergeschikte rol zullen spelen.
daarnaast kan selectieve inkoop van zorg door de verzekeraars twee effecten hebben. het ligt voor de hand dat alle verzekeraars de zelfde normen gaan hanteren en dus bij de zelfde instellingen zullen inkopen. dat zal leiden tot langere wachttijden en een opwaartse druk op de prijzen, en kan bovendien de spreiding van het zorgaanbod inperken. mochten zij echter niet bij de zelfde zorgaanbieders inkopen, dan leidt dat tot onduidelijkheid over de gehanteerde normen bij de cliënten (omdat immers de verzekeraar wordt geacth op basis van kwaliteitsnormen in te kopen, en die normen dus kennelijk verschillende conclusies mogelijk maakt).
Al met al blijf ik van mening dat de centrale rol van de verzekeraars als zorginkopen ongelukkig gekozen is en het minder goed mogelijk maakt dat dezen als behartiger van de belangen van de zorgafhankelijken optreden.