Natuurlijk hoort de Patiënt inzage te hebben en te bepalen wie in zijn dossier mag kijken. Vandaag snuffelde de Diëtiste van mijn moeder in het dossier van mijn vaders neuroloog wat hij zelf niet in kan zien. Belachelijk toch?

ik hoop, dat zeer snel de patient de regie krijgt over haar/zijn eigen dossier. Dat betekent ongevraagd inzage in eigen dossier. De zorgsector zal veel tranparanter moeten gaan werken. Er zijn artsen die zich schuldig maken aan kwalificaties. Ik heb meegemaakt, dat een arts over iemand noteerdë “penis agraricum”, schandelijk.
Ten tweede wil ik mijn eigen medische situatie volgen, zoals je ook bij de bank inzage krijgt in je eigen financiele situatie. Artsen moeten een cultuuromslag maken en dat is niet hun sterkste kant.

Voorlopig zijn onze privacy gevoelige gegevens meer in gevaar door het grove doordrukken van politici en een zwaar gebrek aan kennis van security bij nictiz en aangesloten instellingen.
Bij de implementatie van EPD’s waar ik bij betrokken ben geweest stond beveiliging nergens als een issue in enig projectdocument.
Als het aan de bron niet geregeld is, rest ons – vrees ik – simplistisch geblaat van onwetenden en geld- en machtbeluste gewetenlozen. Ik heb met enkele van deze lieden -ook bij Nictiz – kennis gemaakt. Bah. Geen enkel verantwooordelijkheidsgevoel. Reageren ipv anticiperen. Teken aan de wand.

Natuurlijk is het een drogreden. Waarom wordt er met het papieren dossier al jaren “geheimzinnig” gedaan naar de patient toe en is het zo lastig om daarin inzage te krijgen (bijv. alleen onder begeleiding van de behandelend arts of een hogere medewerker van een ziekenhuis)? Artsen leggen vaak (voor)oordelen vast in een dossier over de betreffende patient, die zeer kwetsend voor de patient kunnen zijn (“stinkt vreselijk”, “patiente lijkt mij het hysterische type van een diabeet”) als deze dit direct in zou zien en dat ondermijnt het vertrouwen van de patient in de arts.
Uit mijn privésfeer kwam de quote over de hysterische diabeet, wat bij elke verdere verwijzing al een stempel meegaf aan deze patiente waardoor bepaalde klachten niet serieus genoeg werden genomen hetgeen uiteindelijk leidde tot volledige blindheid en amputatie van beide benen.
Zeker in dit geval was het goed geweest als de patient (of de familie) veel eerder inzage had gehad in het dossier zodat deze subjectieve opmerking verwijderd had kunnen worden. Maar welke behandelend arts heeft daar belang bij …?

Wat hier wordt vastgesteld is dat zonder het goed te organiseren gevaren optreden. Internet met MSN en webcams leveren dezelfde gevaren op voor kinderen. Digitaal betalen voor kwetsbaren ook.
Bovenstaande staat toch los van de discussie over een EPD en de controle over dat EPD. Het lijkt meer een drogreden.