Ik verbaas me er enorm over hoeveel organisaties ineens behandeling opnemen in hun dienstenpakket. Naar mijn bescheiden mening proberen veel organisaties die tot op heden begeleiding bieden en dit (gedeeltelijk) kwijt gaan raken, dit verlies te compenseren door deze cliënten een ‘behandeltraject’ aan te bieden.

Edith is het helaas niet gelukt de hele zorg op de schop te nemen.
Zou als ik haar was het bedrijfsleven bekijken en dezelfde maatregelen nemen- met name het kostenplaatje drukken kost wat kost en iedereen mo9et inleveren.
Het is toch van de gekke aan te moeten nemen, dat de slager in eigen vlees moet snijden.
Dus dan moet het van ‘derde’ gebeuren?

Je vraagt je toch af hoe de minister zich nu moet voelen. Zij is voor het karretje gespannen van verzekeraars en beroepsorganisaties en moet nu anderhalf jaar later toegeven dat het toch allemaal niet zo is. Ik zou me kapot schamen als ik minister was. En ontzettend boos zijn op de menners, de verzekeraars en beroepsorganisaties. Bovendien zou ik pijn hebben in mijn kaken. Van het ingespannen staan met een bit in mijn mond, terwijl er lustig aan de teugels wordt getrokken. Links Rechts en weer Links en Rechts.

Aantoonbaar is dat de minister fouten gemaakt heeft en door deze negatieve beeldvorming heeft bijgedragen aan het faillissement van Europsyche ….., op basis van niet gegronde beweringen .
Europsyche was als stichting niet in die financiële situatie dat zij dit kon aanvechten. De minister is verwijtbaar dat zij een nieuwe innovatieve zorgleverancier, die notabene in het verlengde van de wensen van haar eigen beleid opereerde, heeft overgeleverd aan de macht van de verzekeringsmaatschappijen… David vs goliath, maar dan met een David die geen steentje had en een slinger.

Prima voor de psychotherapeut maar voor de jeugdzorg is het niet opnemen van de Orthopedagoog Generalist (OG) een kwalitatieve misser – en dus ook een dure! Onbegrijpelijk en daar kan niet het laatste woord over gezegd zijn!

Zou de minister nu ook haar gout aangaande EuroPsyche durven toegeven? Ik vermoed van niet. Niets is makkelijker dan op een club die toch er niet meer is te blijven afgeven.

Verdeel en heers.

Toch een beetje jammer dat de minister nu toegeeft fout te zijn geweest vwb het hoofdbehandelaarschap en dat een inovatieve club als EuroPsyche daarvoor de rekening moest betalen. Zij hadden dit multidisciplinaire model perfect uitgewerkt, hadden ten alle tijde de mogelijkheid van inschakelen van alle expertises (waaronder psychiaters), deden sowieso toetsingen door collega’s van alle dossiers, kortom eigenlijk alles wat er voor de vrijgevestigde geregeld moest worden en meer. Helaas. EuroPsyche is niet meer. En dit zeg ik uit de grond van mijn hart.

Vreemd dat Zorgvisie dit artikel onder het kopje Kwaliteit plaatst. De hele discussie over het hoofdbehandelaarschap ging over geld, niet over kwaliteit.
De minister wilde minder hoofdbehandelaren omdat ze dacht daarmee de capaciteit van zorg te verkleinen. Dat leidt niet tot kwaliteit, dat leidt tot uitsluiting van patiënten die GGZ-nodig hebben. Natuurlijk zijn psychiaters voor een deel van de patiënten beter in staat om hen te diagnosticeren dan andere professionals, maar dat geldt zeker niet voor alle patiënten. Patiënten met niet onderkende Lyme of een delier die worden doorverwezen door een huisarts naar een psychiater lopen grote kans behandelt te worden voor de symptomen zonder dat er ooit onderzoek wordt gedaan naar mogelijke onderliggende somatiek. En tegen de tijd dat die somatiek wel onontkendbaar duidelijk wordt, is de gezondheidsschade veelal onherstelbaar. Psychiaters hebben een belangrijke rol in de gespecialiseerde psychiatrie, maar ze verdienen niet het alleenrecht op het hoofdbehandelaarschap.
Nu gaat de minister gaat waarschijnlijk op zoek naar andere middelen om de capaciteit in de GGZ te beperken. Pas als die maatregelen duidelijk zijn kunnen we beslissen om de vlag uit te steken. Daar is het nu te vroeg voor.

Winst voor de een, een groot verlies voor de NVvP en haar leden. De psychiaters zien een sterke terugloop van de vraag naar gespecialiseerde GGZ nu niet gecompenseerd worden door het uitsluiten van hun concurrenten van het hoofdbehandelaarschap. De psychiaters dachten een mooie deal met de minister te hebben gesloten, maar die laatste komt nu op haar toezegging terug. In menig gesloten instelling gaat het servies tegen de muur, en niet door de patiënten.