Het wetsvoorstel dat de langdurige zorg vanaf 2015 regelt, leidt tot onduidelijkheid en een verminderde rechtsbescherming van mensen die zorg nodig hebben. Ook de omschrijving van de zorgplicht voor mantelzorgers in het wetsvoorstel leidt tot problemen voor burgers. Dat concludeert de Raad voor de rechtspraak in een advies over de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning, Wmo.
Het huidige wetsvoorstel voor een nieuwe
Grappig dat dit bovenstaand bericht in de rubriek ‘kwaliteit’ staat, terwijl in dit gehele traject juist aan zo heel veel kanten ‘kwaliteit’ ontbreekt. Als deze juristen hun deskundigheid veel eerder in de ontwerpfase van de wet hadden kunnen inbrengen, zou dit gebrek in het wetsvoorstel niet aan de orde hoeven zijn. Voordat nieuw ontwikkelde medicijnen mogen worden gebruikt, gaat er eerst allerlei onderzoek op ongewenste effecten aan vooraf. Pas als de risico’s bekend en aanvaardbaar zijn, mag het op de markt komen. Maar nu is in het gehele transitietraject al bepaald dat de wet hoe dan ook in 2015 gehanteerd moet worden, en voor echte verbeteringen en aanpassingen is nauwelijks nog gelegenheid, juist vanwege de samenhang met de andere wetsvoorstellen. Bij de invoering van een overhaast ontwikkelde en onvoldoende op risico’s onderzochte wetgeving zijn mensenlevens blijkbaar niet zo belangrijk meer. Als de politiek maar eer kan behalen. Over ‘kwaliteit’ gesproken…
Wanneer juristen oordelen dat over een melding en op de daaruit volgende stappen /besluiten geen bezwaarpprocedure kan volgen, dan ben je overgeleverd aan de subjectieve mening van degene die je melding/aanvraag Wmo hulp met je bespreekt aan je keukentafel. Bovendien zou een rechter álle Wmobeleidsplannen van elke stad apart ernaast moeten leggen ..
Hoeveel ombudsmannen hebben we dan nodig?
Het is allemaal willekeur.
De een krijgt alles de ander niets.
Alles naar gemeente zal zeker voor de mensen die het nodg hebben een vecht partij zijn.
Nog steeds is alles ALGEHEEL GEBRUIKELIJK>
Als de belasting aftrek niet meer kan zullen vele ook de huursubsidie kwijt zijn.
Zeker in dorpen is het vreselijk,danmoet je ergers bij horen.
Als je niet uit het dorp komt maar uit de stad dan sta je onder aan de lijst.
ik vrees dat de pijnpunten waarop de Raad zo scherp de vinger legt, precies de punten zijn die de opstellers van deze wet willen bereiken. pas dan immers zal het lukken de zorg vooral betaalbaar te houden voor degenen die deze (nog) niet nodig hebben, de belastingbetalers.