Door cliëntenbetrokkenheid kunnen organisaties efficiënter en beter aansluiten bij de wensen en behoeften van hun doelgroep. Toch heeft cliëntenparticipatie ook een keerzijde, blijkt uit onderzoek van het Trimbos-instituut en de Vrije Universiteit Amsterdam. Zo kan betrokkenheid leiden tot een verschuiving in de machtsverhoudingen. ‘Dit kan schadelijke consequenties hebben’, stelt onderzoeker Sierk Ybema.
Cliëntenparticipatie betekent het betrekken van cliënten,
Ligt er aan hoe je het bekijkt. De verschuivingen in machtsverhoudingen valt wel mee. Het is nog altijd zo dat beneden, maar boven verantwoordelijkheid dient af te leggen en niet andersom, bijvoorbeeld. Dat betekent dat het management geen verantwoording hoeft af te leggen aan de leefwereld van de clienten (clienten, famlie/mantelzorgers, vrijwilligers, zorgmedewerkers). Het bestuur en directie zijn veelal in geen velden of wegen te bekennen voor hen die actief zijn binnen de leefwereld van de clienten, terwijl zij uiteindelijk het beleid bepalen vanuit een positie waarbij zij veilig zijn afgeschermd van de leefwereld van de clienten. De clientenparticipatie moet je wat mij betreft echt niet overdrijven. Dat het zelfs kan leiden tot .scheve machtsverhoudingen lijkt mij zeer zwaar overdreven. Het is nog altijd bestuur/directie/management die bepaalt of zij de clientenraad wensen te betrekken aan het begin van een besluitvormingsproces; het is nog altijd bestuur/directie/management die bepaalt of de clientenraad bijtijds het hele en eerlijke verhaal te horen krijgt zodat zij in staat gesteld wordt om een weloverwogen advies op te stellen.Het is nog altijd bestuur/directie/management die bepaalt welke speelruimte zij de clientenraad gunt (met of zonder toestemming van de Wmcz). De machtsverhouding tussen de wereld van het management en de leefwereld van de clienten zijn in onbalans, dat is het punt.