Eenzaamheid onder Wmo-gebruikers blijft een groot probleem, maar gaat zeker niet altijd samen met een lage kwaliteit van leven. Dit blijkt uit een rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau over de hervorming van de langdurige zorg.
De doelstellingen van de grootscheepse veranderingen
Interessant artikel. Punt is wellicht wel dat meer afhankelijkheid en/of ouderdom en/of beperking actoren zijn die de draagkracht/draaglast van eenzaamheid vergroten. Van zowel mantelzorgers als de hulpbehoevenden.
Wanneer een burger weet dat zijn onafhankelijkheid op zoveel mogelijk terreinen gewaarborgd blijft en hij invloed heeft / houd op op zijn manier van leven zou dat het welzijn in het algemeen bevorderen. Dat is de uitdaging voor de hele samenleving, om daar een omslag in denken en handelen te bewerkstelligen. Ook in de sociale benadering en voorzieningen.