Mooi artikel. Breng de zorg terug naar de essentie/eenvoud. Dat is moeilijk in tijden waar het samenwerken is gebaseerd op wantrouwen i.p.v. vertrouwen.
In deze westerse wereld willen we alles controleren, waardoor je al deze verkrampte toestanden krijgt en het welbevinden van de mens ( zowel bewoner als personeel ) uit het oog wordt verloren.
Nogmaals mooi artikel, waaruit blijkt dat lef en daadkracht uiteindelijk wordt beloond!

Zembla toonde vorige week gelukkig hoe veilig het vlees van en in ”erkende” winkels was en is ? ?

Vrijheid en verantwoordelijkheid.
Gezien de aannname van personeel en dat het uitgangspunt daarin zo goedkoop mogelijk, zie ik het als een verkapte bezuiniging.
Geef mij maar de protocollen en regels anders zijn deze niet weerbare mensen aan de duvel overgeleverd.

Open deur artikel.
Geldt toch voor onze hele samenleving?
Niemand mag meer zelf z’n verstand gebruiken.
Alles onder controle en Oh wee als er iets mis gaat.
En dan krijg je een samenleving zoals we die nu hebben.
Lees 1984 maar!

een ontwikkeling die hoop geeft. maar eigenlijk is het veelzeggend dat een project als dit zoveel publiciteit nodig heeft. tenslotte gaat het vooral om leven en handelen naar het gewoon boerenverstand ingeeft.
de regels zijn er natuurlijk niet voor niets. maar we moeten ons blijven herinneren, dat ze zijn ontstaan vanuit de ervaring. en die ervaring moeten we blijven gebruiken, want de omstandigheden veranderen. het blijft daarom nuttig de regels te kennen, juist omdat ze veel ervaring belichamen. maar niet de regels, maar de situatie moet het handelen bepalen en het is goed dat daarvoor aandacht bestaat.

Vrijheid verlangt verantwoordelijkheid, volledige vrijheid verlangt volledige verantwoordelijkheid. Als we allemaal volledig verantwoordelijk waren dan hadden we helemaal geen controle meer nodig, alleen advies, dat we dan op een verantwoordelijke manier zouden opvolgen. Wat zou dat een ongelofelijke besparing geven!!
Door Contact met anderen leren we verantwoordelijkheid. Hoe meer intense sociale contacten we hebben in ons leven, tijdens ons kind zijn, in onze jeugd, hoe meer we leren verantwoordelijk te zijn voor ons handelen, voor onze ideeën.

Praktisch gezien: om van Controle naar Contact te bewegen, zouden we met zijn alle weer in woongemeenschappen moeten gaan leven, de overheid zou over zich zelf heen moeten springen en woongemeenschappen de vrijheid moeten geven zich, zonder restricties van extra belastingdruk en strenge regelgeving, te kunnen ontwikkelingen… Woongemeenschappen waar we ook onze bejaarden in kunnen verzorgen natuurlijk. In de woongemeenschap heeft het gezin een plaats maar is niet meer de afschermende (= minder contact) hoeksteen van de samenleving.

Er is een groot verschil tussen Contact en Controle, het zijn zelfs antagonisten. Waar optimale controle is hebben mensen geen echt contact meer met elkaar omdat er de controleur is en hij die gecontroleerd wordt…Waar optimaal contact is tussen mensen hebben we geen controle meer nodig omdat ieder mens door zijn sociale interacties de waarde van goed en slecht, van inzet en menselijkheid in zijn leven heeft geleerd. Klinkt natuurlijk als een utopie, maar het is wel iets waar we naar kunnen en moeten streven, de andere optie hebben we in de geschiedenis van de mensheid uit den treuren toegepast in al haar vormen en heeft alleen geleidt tot onnoemelijk veel leed.

Vrijheid vraagt voor verantwoordelijkheid van bewoner maar natuurlijk vooral ook van de zorgverleners, de mensen op de werkvloer. Meer vrijheid het geeft het plezier in het leven terug. Maar de bureaucratie in Den Haag kan zo niet denken.. deze meeste mensen daar zijn zelf door het volgen van vele regeltjes uiteindelijk op hun huidige werkplek gekomen. Eenmaal helemaal bovenaan gekomen, in de tweede kamer of in de regering is alle vrijheid van de persoon uit zijn inzichten verdwenen. De alles omvattende functie die vrijheid in het leven heeft. Een Universitaire stoel in ‘Onderricht in Vrijheid’ is in Nederland daarom ook hard nodig als wel als apart examenvak op elke middelbare school.