Gemeente:Mijn zoon zit in een rolstoel, en is volledig verlamd. Maar goed nieuws: Hij kan zijn rolstoel nog net besturen, dus als jullie daar nu een bezempje achter monteren, is hij graag bereid een paar keer per week het gemeentehuis te komen vegen…zorgen jullie dan dat hij naar de wc kan, kan drinken, helpen jullie hem met krabben, als hij zich verslikt, met jas aan- en uittrekken? En zorgen jullie voor het vervoer??Prima, bedankt!!

Dit is sturen met de ogen dicht.
De AWBZ wordt alleen maar benut voor diegenen die de regie kwijt zijn en chronisch. Dat hoort toch echt in de AWBZ.
Inderdaad een verschuiving van problemen, die vervolgens weer escaleren en dan zijn we in de gemeentes weer terug bij af.

Het feitelijk probleem wordt helaas weer gedegradeerd tot een macro theoretisch probleem van budgetten en financiering.De praktijk is veel complexer dan het RVZ voorstelt. Gemeenten zijn zeer wisselend in hun aanpak, opzet en uitvoering van de WMO. Dit hoort bij het leerproces maar betekent dat een doorstroom naar de AWBZ vanuit dat perspectief kan ontstaan maar niet een automatisme is.Belonen of straffen naar volume zoals voorgesteld gaat daar aan voorbij.De gemeenten zijn geen poortwachters naar de AWBZ. De vraag is of ze dat ooit zouden moeten willen.De WMO is al complex genoeg en het grote onderscheid tussen gemeenten als het gaat om de kwaliteit van maatschappelijke ondersteuning op maat laat zien dat de instroom naar noodzakelijke AWBZ zorg een onafhankelijke poortwachter nodig heeft die streng indiceert,selecteert en uitsluit bij de kans op mogelijk misbruik (e daar ook alle expertise voor in huis heeft).Financiële prikkels zijn vooral een ondersteunend middel en wanneer ze een doel worden ontstaat een vergrote kans op uitsluiting en ontzegging van noodzakelijke zorg en een verschuiving van de problemen die onvermijdelijk gaandeweg zullen ontstaan.

Dus als ik het goed begrijp wordt het probleem en de verantwoording doorgeschoven naar de gemeente. Die zal op haar beurt de client iets door de strot douwen waar ze niet op zit te wachten. Gevolg: onrust, onvrede, ongelijkheid!
Wat hebben we dit voor goed en volwassen opgelost. En dan durf je het advies ook nog een prikkel te noemen. Wel een zeer eenzijdige korte termijn oplossende en zeer pijnlijke prikkel voor ‘het product zelf’. Ongelooflijk!

waarvoor betaal je AWBZ dan nog voor!Je krijg er niets meer voor

Je ziet het circus van de vergelijkingsbureaucratie al weer helemaal voor je.

zijn ze gek geworden? zo is de klient altijd de dupe! geen goede hulp en minder geld. gestoord die bestuurders. Als hun eigen familie iets gaat mankeren regelen ze wel alle hulp! schande!!!!!

krijgen deze mensen dan extra begeleiding om vrijwilligers werk te gaan doen. Meestal zijn de mensen met een AWBZ indicatie te ziek of gehandicapt om hun eigen leven op de regel te houden.
Gaan rolstoelers nu straten vegen,? Of koffie schenken bij de zieke buren,o,maar hoe komen ze daar binnen? Heus een mooi voorstel maar vermoedelijk onbruikbaar

Ik begrijp hieruit dat gemeentes die langdurig bereid waren om grote groepen mensen met een beperking op te vangen binnen hun gemeentegrenzen (grote instellingen of meerdere verzorgings-en verpleeghuizen, bijv.) nu de pineut zijn. Lijkt me niet helemaal een zuivere zaak!

Dat is verstandig advies. Zoals gebruikelijk zit the devil in the detail. Het zal niet meevallen de prestaties te meten, of om vrijwilligerswerk op te zetten en te controleren.