Door MMC-bestuursvoorzitter Zwaveling werd gesteld dat value-based health care (VBHC) een Rorschach-test is: iedereen ziet er wat anders in. Daarop reageerde ik met dat men dan de definitie ervan (nogmaals) zou moeten bestuderen, want VBHC is goed gedefinieerd.

Dat zou ik de SAZ evenwel ook willen voorhouden, want de vraag is of dit nog VBHC genoemd kan worden. Volgens Porter en Lee zelf (zie https://hbr.org/2013/10/the-strategy-that-will-fix-health-care) bestaat dat namelijk uit de volgende zes zaken:

1. Multidisciplinaire zorg rondom medische condities.
2. Berekenen van kosten en meten van uitkomsten bij elke patiënt.
3. Ketenzorgfinanciering.
4. Transmurale zorg (wat m.i. volgt uit ketenzorgfinanciering, dus waarom dit een apart item is, is me niet duidelijk).
5. Ook aanname van patiënten van buiten de regio, c.q. expansie van ‘best practices’ naar buiten de regio.
6. Ondersteunende IT.

Van het meten van uitkomsten bij elke patiënt is echter nog geen sprake in het SAZ-project, en nog minder van het publiekelijk beschikbaar komen van de uitkomsteninformatie. Verder is er ook geen sprake van ketenzorgfinanciering.

Nu denk ik dat die financiering een groot nadeel is van VBHC, dus voor het Nederlandse stelsel zou ‘VBHC Light’ in dat opzicht een beter idee zijn. Maar VBHC zonder uitkomstmeting, dat moet je naar mijn mening gewoon een samenwerkingsproject noemen. Anders wordt het inderdaad een Rorschach-test.