Er valt zo makkelijk en veel te bezuinigen op de zorg. Laat mensen die medicijnen nodig hebben bijvoorbeeld dit één keer voor een heel jaar doen. De kosten van medicijnen bestaan voor de helft uit administratiekosten. Mensen die iedere week hun medicijnen ophalen en een heel jaar nodig hebben, schroeven de zorgkosten enorm op.

Enerzijds ben ik het eens met bovengenoemde bezorgde. Anderzijds, wanneer er geen concrete Stip op de Horizon wordt geformulleerd en een meetbaar traject aangeboden, is het wel of niet het uitblijven van concreet resultaat een selfforfillingpropecy of een toevalligheid. Wanneer resultaten om wat voor reden anders worden gerealiseerd dan vooraf is vastgesteld komt er bruikbare informatie vrij om het aanbod/aanpak te evalueren en bij te stellen. Het verbaast me dat dit principe de zorgaanbieders onmogelijk lijkt. Andersom lijkt me het me namelijk nog veel meer onbeheersbaar en zelfs onverantwoord. En wat belangrijker de klant mist duidelijkheid en kan zich niet staven aan een concreet Perspektief. Kortom de zorg laat zich steeds meer op een nadelige wijze. in de kaart kijken wanneer men blijft aandragen dat een dergelijke denk en werkwijze niet past. Nb: steeds meer succesvolle nieuwe zorginitistieven hebben. de basis op meetbare trajecten ingericht en is dit principe een zorginhoudelijke en bedrijfsmatige vanzelfsprekendheid.

Sommige zaken zijn niet quantificeerbaar of voorspelbaar of meetbaar, in het leven en zeker in de gezondheidszorg moet je daarmee
dealen.

Ik ben het eens met de minister dat een visie op maximale genezing herstel met lef mag worden onderstreept en beloond!
Waar blijven we als samenleving als er geen gezondheidsdoelen meer worden gesteld omdat het zo ingewikkeld en complex is? Dat zou pas werkelijk het einde zijn van een professionele- en een op de burger/client betrokken gezondheidszorg. Ik vind het keer op keer een ironische constatering dat blijkbaar nog steeds een financiele prikkel de stroperige cultuur in de zorg moet wakker schudden in haar missie en bedrijfsvoering en dat de zorgsector/organisatie niet zelf met wat meer lef en transparantie over de bune komt wat de burger / client wel en niet kan worden geboden op dit vlak. En dan ook integraal graag, het vasthouden aan een afgepast aanbod van jaren geleden wordt wat vermoeiend en kost de maatschappij onverantwoord veel geld…
PS: ik ben jarenlang werkzaam in de sector, op alle lagen in die je je maar kunt voorstellen… In dit geval dus geen onnozele burger.

De stuitende onnozelheid van dit idee gaat volkomen voorbij aan de complexiteit van de zorg. Er is tot op heden nog nooit een werkbare definitie van ziekte en gezondheid, en ook kwaliteit is een uitermate subjectief gegeven. Eea past overigens uitstekend bij deze minister die de essentie van de zorg en degenen die daarin werken niet begrijpt.

Een voorwaarde om deze weg op een verantwoorde wijze in te slaan is dat er door alle betrokkenen erkende zorgprofielen worden gemaakt waarbin de verzekerden en hun gezondheidsklachten en medische belemmeringen op een gelijkwaardige manier vergeleken worden als het gaat om polissen met de noodzakelijke zorg die zij kwantitatief en kwalitatief minimaal nodig hebben in hun dagelijks leven.Zorgaanbieders die daaraan willen voldoen en dat ook laten zien in hun dienstverlening en resultaten dragen meetbaar bij aan gezondheidswinst.Gebeurt dit niet dan is dan zal de gewenste omslag ondergeschikt worden gemaakt aan een zo gunstig mogelijke kosten en baten analyse door de zorgaanbieder.

Wat ik nog vergat, er is al een behoorlijke prikkel tot kort en krachtig door de tijdsinbouw van de dbc’s, forse problematiek vraagt meer dan 800 min/jr, zeker in het begin en dan loopt het uurtarief van, bij gemiddeld contract van 95% van het maximale tarief van 140/uur, en dat daalt dan naar 65/ uur naarmate de tijd vordert, en daar gaan dan alle kosten af van de praktij (ruimte, secretaresse, nuts, testen, schoonmaak, beveiliging, loonbelasting, sociale lasten, pensioenpremie, outcome monitoring. Dan evt. een boekhouder maar de accountant in elk geval (2000/jaar, de goedkoopste). De bankrente voor het voorfinancieren van de dbc’s, lening dus,(gemiddeld duur zoiets 9 mnd + wachttijd tot uitbetaling 2 mnd).Dan komt de verzekeraar voor controles en die uren die dat kosten leveren op 0,0 . Alles bij elkaar niet dramatisch slecht maar als daar meer vanaf gaat gaat de vrij gevstigde psychiater stoppen of selecteert aan de poort (nee mevrouw, helaas bezit ik die deskundigheid die u nodig hebt niet, als ik u zou behandelen doe ik u tekort, gaat u naar…. en dan noem je iemand aan wie je de pest hebt).

Tja.. hoeveel meer van dit soort onzin mogen we nog gedurende dit kabinet aanhoren? Patiënt is niet minder verantwoordelijk voor zijn winst..
Doorroken was toch zoiets als eigen verantwoordelijkheid of zo iets?

Dat wordt wellicht selecteren aan de poort. Patiënten die te veel het gemiddelde gaan beïnvloeden worden verwezen naar de concurrent.

Er zijn ook psychiaters die dit een goed idee vinden. Ik niet. a. omdat dit het begin van verdere ellende is, de volgende stap is dat dan het binnen een kortere tijd moet, volgens de ‘benchmark’ (wie bepaalt dat? b. de ene depressie is de andere niet en geen suicide en familie/partner die het vol houdt is soms na alle werk (niet volgens de benchmark maar er ruim over) het enige resultaat en dan hebben we nog mar 1 stoornis genoemd, wat te denken van schizofrenie, posttraumatische stressstoornissen etc. c. de dbc’s in de psychiatrie brachten verschillende bedragen op, de een meer dan de ander en dat vervaagt dus waarom dat nu vervangen door wat anders. Dus stabiliteit of beperkte teruggang is soms het enige resultaat. De minister kan het idee van gezondheidswinst wel omhelzen maar omhelst over enkele jaren een serie leuke baantjes (denk aan Aalders, Hermans, de huidige comm. vd koningin in Drente, Wiegel etc. etc.), wijlen Stekelenburg en vele anderen waarvan de namen mij niet te binnen wil schieten (weerstand). Vooralsnog is het gelukkig niet meer dan een politieke balon maar het zal er wel eens niet bij blijven. Als mijn vakvereniging dit gaan omhelzen zeg ik mijn lidmaatschap op. De minister kon zich ook zeer goed vinden in een artikel in de volkrkrant van 2 drs. die beweerden dat onderhand niemand meer geestelijk gezond was en dat het in de ggz voornamenlijk gaat om phpd diagnosen (pijntje hier pijntje daar), sindsdien zie ik haar als als een intelligente domoor , luchtfietser en kaai, die goede smoezen heeft om te bezuinigen maar de praatjes deugen niet. Daar helpt geen therapie tegen op alleen het krijgen van een depressie, psychose, gezwel, cva en ernstig rheuma (dat laatste vanwege de fysiotherapie maatregelen). Dat wens ik haar niet toe, integendeel, er zijn genoeg ervaringsdeskundigen die haar eens willen laten meelopen in hun dagelijkse bestaan. Onderschat een politicus niet, die leeft een leven gebonden aan vage idealen en niet volgens de realiteit, dat geldt m.i. voor alle partijen, ook in Nederland en niet allen in Griekenland, totdat men ruw echt wakker wordt geschud door de realiteit, vandaar de ervaringsdeskundigen.

Ik ben het met Wim eens. Wat is gezondheidswinst. Maar ook wie stelt dit vast? De specialist zelf is dan als de slager die zijn eigen vlees keurt. Stap nou eens af van het heilige marktwerking, rechtse hobby?

risico dat chronisch zieken, oncologie, cardiologie, neurologie patiënten minder kans maken, bij behoorlijk aantal diagnoses zal weinig gezondheidswinst ( en wat is dit) te boeken zijn

Hey wat leuk een proefballon,

We kunnen de kwaliteit van zorgaanbieders niet objectief meten laat staan de gezondheidswinst.