Om de druk op het ziekenhuis verder te verminderen, zijn de huisartsen en specialisten in de mijnstreek met een pilotproject (substitutieproject) gestart voor de specialismen interne geneeskunde, dermatologie en orthopedie. Wat is daarvan de inhoud?
‘De essentie is dat er géén verwijzing plaatsvindt door een huisarts als de specialist niet heeft meegekeken. Hiermee kunnen we naar schatting twintig tot dertig procent ziekenhuisbezoeken voorkomen. De bedoeling is dat we in de loop van volgend jaar andere vakgroepen gaan uitrollen.’ Lees hier het hele interview met Frans Erdkamp, internist-oncoloog bij Zuyderland:https://www.nummer1.nl/exclusief/de-witte-doktersjas-wisselt-van-kapstok/

Mooi beschreven. Het omgekeerde zal natuurlijk ook onderzocht dienen te worden. Waarmee ik bedoel dat er behalve onzinnige, niet passende en overbehandelingen, ook zinnige, in principe passende maar door schaarste te weinig uitgevoerde behandelingen bestaan. Het gaat dan om onderbehandeling. In omringende landen wordt tot wel 50% meer behandeld per inwoner. Indien dat zinnig is, zou er wellicht in Nederland zorgcapaciteit bijgebouwd dienen te worden, indien de maatschappij dat kan en wil dragen.

Eens, maar als het doel niet duidelijk is, dan blijft tegenstrijdige zorg bestaan. Zo kreeg mijn schoonmoeder EPO waardoor ze heel fit bleef en langer bleef leven, maar daardoor had ze langer veel meer zorg nodig dan zonder EPO het geval was geweest. Als zorgverzekeraars weigeren om wijkverpleegkundige zorg goed te keuren en 24/7 van 1 persoon verwachten, terwijl deze ouderen door de specialisten zo lang mogelijk fit in leven worden gehouden eindig je met vallende ouderen in een ziekenhuis als ze een groot valrisico hebben door complexe kwetsbaarheid. Met als resultaat onnodige 112 ritten, ziekenhuisopnames met dure zorg.