Het artikel benadrukt terecht de grote kloof tussen onderzoek, richtlijnen en de werkelijke praktijk in de gezondheidszorg. Het gaat hierbij niet alleen om implementatie van richtlijnen in de dagelijkse praktijk. Het is cruciaal om te erkennen dat evidence in een geselecteerde populatie niet altijd naadloos kan worden toegepast op een oudere populatie met veel multimorbiditeit. Hoewel er in academische settingen veel onderzoek plaatsvindt, blijft de vertaalslag naar de bredere, reguliere ziekenhuispopulatie met diverse chronische aandoeningen een uitdaging.
Het streven naar verkorting van de tijd tussen onderzoek en implementatie en het integreren van zorgverbeteringen in het reguliere zorgproces zijn lovenswaardige doelen. Echter, het succes van dit streven hangt af van het vermogen om onderzoek en implementatieprocessen aan te passen aan de behoeften van de diverse patiëntenpopulatie, met name de ouderen met complexe gezondheidsproblemen. Er is een noodzaak om de onderzoeksaanpak te veranderen en ervoor te zorgen dat de kennis die wordt vergaard, daadwerkelijk relevant en toepasbaar is in de realiteit van de ziekenhuispraktijk voor diverse patiëntengroepen.
Al met al is dit een positieve ontwikkeling die kan bijdragen aan het verbeteren van de gezondheidszorg, met name voor patiënten met meerdere chronische aandoeningen. Het is van vitaal belang om te blijven investeren in onderzoek, samenwerking en implementatie om de kloof tussen kennis en praktijk te overbruggen en de zorgkwaliteit te verbeteren.