Top plan doen

ben ik in al mijn reacties ook voor geweest
die multinationals moeten ophouden te bestaan, daar die het zelfstandig verantwoord handelen ernstig in de weg staan
TERUG NAAR KLEINSCALIGHEID
edith heeft makkelijk praten over solvabiliteit:
direkt blijft er nog geld over om indirekt oorlog te voeren met het geld dat aan de kapstok blijft kleven? Ja, die soldaten die in MALI VECHTEN MOGEN TOCH GEEN ebola OPLOPEN

Overigens worden zorgaanbieders vanzelfsprekend beloond voor de gemiddelde resultaten bij hun patiëntenpopulaties, niet voor de resultaten per individuele patiënt.

@ANH Jansen:
Het is betreurenswaardig dat u schijnbaar nog steeds niet — we troffen elkaar al eerder — de moeite heeft genomen om de pagina over uitkomstfinanciering (= resultaatfinanciering) door te nemen. Het staat namelijk voor:
* Beloning van de zorgaanbieder in principe op basis van bereikte resultaten, niet op basis van voldoen aan structuur- en procesregels. Daarbij staat ‘resultaten’ primair voor ziektelastontwikkeling en/of patiënttevredenheid, afhankelijk van de zorgsoort.
* Derhalve: grote vrijheid van handelen voor de zorgaanbieder, met veel minder administratieve belasting.
* Lagere zorgkosten, omdat de huidige verrichtingsfinanciering uitnodigt tot het doen van zoveel mogelijk diagnostische en/of therapeutische verrichtingen.
* Behoud en wel mogelijk verbetering van de zorgkwaliteit.
Dus t.a.v. de zorg in zijn algemeenheid moet u nog maar eens uitleggen wat u daar tegen kunt hebben. Want uw impliciete pleidooi voor zorg op maat, in het tweede deel van uw reactie, wordt erdoor juist gestimuleerd.
Voorbeelden zijn er niet, in ieder geval niet in goed uitgewerkte vorm. Maar is het echt zo moeilijk u daar een voorstelling van te maken? Verder is uw stelling over consultants en adviseurs in deze misplaatst. Het is een bijna unanieme Tweede Kamer geweest die om uitkomstfinanciering heeft gevraagd, op in principe eigen initiatief.

Laat de voorbeelden van uitkomstfinanciering maar eens zien. Die zijn er niet. Consultants en adviseurs hebben er de mond van vol, houden presentaties en publiceren dikke rapporten, tegen marktconforme tarieven die de Overheid betaalt, maar harde cijfers zijn er niet en al helemaal geen werkbare methoden om uitkomstfinanciering op grote schaal te realiseren. Hoe dat moet in een concurrerende omgeving is dan nog een bijkomend probleem.
Een mens is immers geen gebouw dat je moet schilderen of een auto die je moet doorsmeren. Een mens is uniek en constant muterend en nimmer leidend aan 1 aandoening. Behandeling X voor mens Y hoeft niet goed te gaan bij mens Z. Hoe zit dat dan met uitkomstfinanciering?
En betaal je 80% gedurende de behandeling en 20% na de uitkomst? 90/10? Wat gaat er dan gebeuren met de tarieven denken de voorstanders? Laat een beetje econoom hier maar eens naar kijken. 100% achteraf uitbetalen gebeurt bij kuikenvetmesterijen. Maar zijn de patiënten dan de uilskuikens of de zorgaanbieders? In de zorg werkt dit dus niet. Gezond verstand wordt dringend gevraagd.

@Rob:
U schrijft: ‘De zorg is te complex om door de overheid te worden aangestuurd op detailniveau.’ Daar ben ik het grotendeels mee eens! Maar dat doen de zorgverzekeraars nu ook, en daarbij hanteren de verschillende zorgverzekeraars ook nog verschillende normen.
Dé oplossing daarvoor, hetgeen dus een ervan losstaand onderwerp is, is uitkomstfinanciering. Dat houdt in: geef de zorgaanbieder vrijheid van handelen, binnen het redelijke en legitieme, en reken hem/haar ‘slechts’ af op de resultaten. Die resultaten zijn te meten middels ziektelast- en/of patiënttevredenheidsmeting, afhankelijk van de zorgsoort.
Uitkomstfinanciering is niet zaligmakend, want soms niet goed mogelijk en voor een paar zaken principieel niet geschikt. Dus je zult altijd enkele structuur- en procesindicatoren blijven houden. Maar dat aantal kan drastisch gereduceerd worden, want hoeven meestal slechts te bestaan uit de basiseisen die de IGz stelt. Zie voor meer informatie https://gezondezorg.org/uitkomstfinanciering.
Saillant detail is daarbij dat de zorgverzekeraars lang niet zo enthousiast zijn over uitkomstfinanciering als dat het (bijna unanieme) parlement en het kabinet is. Dat merk ik aan de communicatie met hen daarover.

@FJJ Conijn. Van Zanten heeft wat mij betreft wel een punt. Indien de marktwerking verdwijnt dan zal de overheid doelmatigheid en klantvriendelijkheid moeten afdwingen. Hiertoe zal de overheid zich op detailniveau gaan bemoeien met de zorg. Dat leidt tot een combinatie van circulaires, regels en wetten die gezamenlijk het woord bureaucratie zullen herdefiniëren. Vervolgens zal de overheid zich realiseren dat het merendeel van haar acties niet de gewenste gevolgen hebben, hetgeen dan weer leidt tot reparaties en en controles etc. De zorg is te complex om door de overheid te worden aangestuurd op detailniveau.

De bezem mag er zeker doorheen: al die managers die teveel geld kosten Dan ook maar terug naar het oude systeem: 3 hoofdige directie? Voor de zorg: gewoon alleen personeelszaken en dan weer hoofd subhoofd en 1ste A verpleegkundige. Dus gewoon geleid worden door mensen die inhoudelijk verstand van zaken hebben ? De leidinggevenden met belangstelling voor regelen? Ik ben voor!

Ook ik vind het een goed plan, om de volgende redenen, waarvan een paar al genoemd zijn door mw. Leijten:
* Het bespaart kosten.
* Het maakt het voor de zorgaanbieders aanzienlijk makkelijker.
* Het levert een veel effectievere zorgregisseur op.
* Het lost het probleem van de risicoselectie op.
* Men heeft geen vereveningssysteem meer nodig.
Voor de onderbouwing van deze stellingen, zie https://gezondezorg.org/een-zorgverzekeraar. Daar vindt men tevens nog meer informatie over dit onderwerp (hoe/wat/wanneer, en hoe de aanvullende verzekering [AV] beter kan binnen dit idee).
@Van Zanten: u schrijft: ‘In het SP-model wordt het juist een drama met de bureaucratie.’ Ik zie dat niet: één hoofdkantoor, en de ong. 30 zorgkantoren, die we al hebben, fungeren als bijkantoren. Met één beleid t.a.v. de basisverzekering, en een modulaire AV waarbij men per zorgsoort kan kiezen of men zich daar wel of niet aanvullend voor wil verzekeren. Ik zie niet waarom dat qua systeem een bureaucratisch drama zou moeten worden.

Goed plan van de SP.
Marktwerking …………..de historie leert dat dit eea alleen maar duurder maakt.
ZV krijgen hun geld wel heel erg gemakkelijk!Ons geld!
Mw schippers zou het wel begrijpen? Waaruit zou ik dat dan mogen horen?
Kijk toch eens hoe ze nu weer de wijkverpleging willen splitsen!! Weer extra regels terwijl de clou er nu net inzit dat deze zorg goedkoop en kwalitatief hoogwaardig was en is als je het in EEN hand houdt. |De mens is nu eenmaal uit de combinatie van somatiek+ psyche + sociale componenten. We zijn geen auto! En daar is dit hele achterlijke veel te dure DBC-en ( en de marktwerking)op geeent. Terug naar ZV maar dan wel met de lessen van het nu meenemend! Overigens gebeurt dat nu ook in het onderwijs. let maar eens op over 10 jaar hebben weer LTS LEAO edm.

Het lijkt me een prima idee. Het hele onderhandelingscircus moet kapitalen kosten aan salarissen van duur betaalde functionarissen. Dat geld kan beter aan zorg worden besteed. Het is ook een goede zaak dat behandelingsbeslissingen door zorgdeskundigen en niet door verzekeraars worden genomen.

De SP wil dus weer terug naar het ziekenfonds maar dan voor iedereen. Weinig geleerd van het verleden helaas. Wel ironisch dat er dan ook nog gesproken wordt over het ‘schrappen van bureaucratie’. In het SP model wordt het juist een drama met de bureaucratie… Het blijft merkwaardig hoe politici, niet gehinderd door al te veel (historische) kennis met dit soort voorstellen komen. Dat het huidige model niet goed werkt klopt wel maar dat wordt veroorzaakt doordat Schippers met allerlei ambtenaren en instanties opgezadeld zit die er te weinig van snappen. Laten we daar nu eerst eens wat aan gaan doen om zo te zorgen dat de verzekeraars zich iets anders gaan gedragen. Het probleem zit overigens niet alleen bij de verzekeraars, bij heel veel instellingen in de zorg hebben ze het er ook wel naar gemaakt. Daar mag ook wel eens een bezem door een flink aantal bestuurskamers.