Het is wijs om tijdig over de kwaliteit van leven en sterven te spreken. Het staken van zinloze behandelingen bespaart bovendien geld. Dat stellen Jaap Schuurmans (huisarts en palliatief consulent te Groesbeek ), Christa Anbeek (universitair hoofddocent Universiteit voor Humanistiek te Utrecht) en Stans Verhagen (oncoloog en palliatief consulent UMC St Radboud) in het dagblad Trouw.
Bezuinigingen in de zorg zullen door
Mooi gesproken Nel.
Bedroevend dat we door de economie gedwongen eindelijk eens gaan praten over de zin van de behandeling en de kwaliteit die het leven daarna nog biedt. We worden steeds ouder maar willen we dat onder alle omstandigheden. Is leven een plicht, gij zult of een geschenk dat je na dankbaar gebruik, bij gebrek aan kwaliteit, nu en in de toekomst, goed overdacht en besproken, terug mag geven. Er gloort hoop.
Dit is het beste geluid dat ik in lang gehoord heb. Het is mensonwaardig om in leven gehouden te worden als je eigenlijk al uitgeleefd bent en dat hoor je menig oudere zeggen. Zelfs reanimatie na het overlijden van een uitgeleefde bejaarde wordt niet geschuwd onder het mom van… ja van wat?? Een mens moet waardig zijn leven kunnen afronden; dat hoort bij het leven. Tot nu toe hebben geen ethische of andere argumenten daartegen geholpen; misschien kunnen economische motieven wel ovetuigen.
Now we’re talking!