Het is voor gehandicapten en psychiatrische patiënten met een zware zorgvraag straks moeilijker om thuis te blijven wonen. Het aanvragen van ‘meerzorg’ en ‘24-uurszorg op afroep’ is zeer ingewikkeld in de nieuwe wet. Dat zeggen belangenorganisaties Ieder(in), Per Saldo, #Oudersvoorgoedezorg, Spieziekten Nederland en werkgroep De Rode Bril.
In de nieuwe Wlz bestaan geen
Met de aanhef van het artikel heb ik moeite; thuis wonen kan immers ook in een kleinschalige(r) woonvorm zijn. Moet keuze van burger (of vertegenwoordiger) zijn om, ook al is dat noodgedwongen, te verhuizen naar een meer beschermde of professionele omgeving. Dat is zelfs een recht lijkt me…
Daarom ben ik voorstander van volledig wonen en zorg scheiden. De zorg (verpleging, verzorging) moet echter hetzelfde zijn/blijven en als zodanig helder moeten worden uit de toewijzing. Kan simpel zijn wanneer het bij ambulante zorg blijft.
Daarom eens met het pleidooi van @MCP (hierboven) voor kleinschalige initiatieven. Klant betaalt huur, service en levensonderhoud zelf vanuit eigen inkomen. Hij/zij huurt aanvullende service (voorzien in levensonderhoud) als particuliere zorg in naar believen en mogelijkheden.
Alleen voor de meest hulpbehoevende burgers met het minste inkomen zou de leverende zorgorganisatie extra gebudgetteerd moeten worden door de overheid (bovenop budget voor ambulante zorg); om daarmee de ruimten en die nu eenmaal nodig zijn voor medische zorg, optimaal te houden. Idem met betrekking tot collectief toezicht (’s nachts).
Kortom er is veel vernieuwing en ”publieke ontlasting” mogelijk; maar in de transitie W&Z scheiden moet Den Haag ervoor waken ”het kind niet met het badwater weg te gooien”.
Ik mis de kleinschalige wooninitiatieven, ook die worden middels PGB gefinancierd. Die worden überhaupt niet genoemd en toch is dat een uitstekende oplossing voor mensen met een grote zorgvraag die thuis niet meer kunnen wonen maar die onder geen enkele voorwaarde in een instelling willen verpieteren! Meerzorg voor de MCG (stille mensen die niets kunnen) is zo goed als onmogelijk en @Marjo, vragen over vriendschap, vrijetijdsbesteding en functioneren zijn zinloos en bijzonder pijnlijk want daar ligt juist het probleem. Wat wil je dat iemand die niets kan aan vrijetijdsbesteding gaat doen? Het aantal dagen dagbesteding is al gereduceerd, op de dagbesteding komen ze ook niet verder dan draaien aan een kralen wiel, wandelen kan niet ivm personele bezetting en als je de hele dag uit het raam gekeken gaan we het hebben over vrijetijdsbesteding? Waarom verdiept niemand zich in de werkelijke doelgroep? We hebben het hier niet over een paar blije gehandicapten die de stoep staan te vegen en af en toe elkaar in de haren schieten en dus wat extra toezicht nodig hebben. Dit gaat over vergroeide mensen met onmeetbaar laag IQ en tientallen epileptische insulten per dag, die door gebrek aan aandacht in hun rolstoel weg kwijnen…
Tja, als je zorg niet past bij de aanvinkhokjes en je moet passen binnen de efficiënte klassenindeling, moet je niet gek opkijken dat de effectiviteit van die zorg daalt. Dus, dames en heren beleidsmakers, eerst effectieve=passende zorg die vervolgens uiteraard zo efficiënt mogelijk moet worden uitgevoerd. En dus niet eerst efficiënte=zo goedkoop mogelijke zorg en dan zien waar het misgaat om dan (te laat!) met kunst- vlieg- en lapwerk proberen te redden wat er te redden valt.
Voor mensen, die ZIN krijgen, is het normaal dat een zorg-leefplan gemaakt wordt, waarin de vragen, zoals gesteld in het formulier van Vilans, beantwoord worden. Hierop wordt dan een indicatie gesteld. En volgens mij is er geen verschil tussen indicatiestelling voor mensen die ZIN krijgen en mensen met een PGB, alleen de geldstroom loopt anders.
Als je alle teksten die door VWS werden gepubliceerd en naar de Tweede Kamer werden gestuurd, goed tot je door liet dringen, kon je dit al lang geleden zien aankomen. Ik heb binnen wat toen nog Platform VG was, regelmatig aandacht gevraagd voor mensen met een zware zorgvraag die thuis verzorgd worden, maar kreeg geen gehoor. Ook Tweede Kamerleden en de Staatssecretaris heb ik benaderd, maar telkens kreeg ik te horen dat het wel goed zou komen. Slechts enkele TK leden, met name SP en CU lieten blijken het probleem te zien en te erkennen. Pas de laatste maanden is Ieder(in), opvolger van Platform VG, alerter geworden en aan de bel gaan trekken. Fijn! Maar desondanks gaat men in Den Haag door de zorg voor mensen met een zware zorgvraag zo te verpesten dat je in sommige gevallen misschien wel gedwongen wordt je zoon of dochter naar een instelling weg te brengen, terwijl hij/zij beter thuis verzorgd kan worden waar permanent aandacht en zorg kan worden geleverd zodra dat nodig is. Blijkbaar moet je in die situatie leven om het te kunnen begrijpen.
Ramzalig is het de feiten doe hier genoemd worden.
De enige manier om hieruit te komen is alle aanhangers van VVD, PvdA, D66, CU eb SGP aan te spreken om hun mede menselijkheid. En uiteraard nooit op deze politieke partijen stemmen! De zieke Nederlander worden bedrogen door deze politiek!
Misschien helpt het wanneer al deze personen zich nu massaal op de wachtlijst voor opname laten zetten?