Iedere dag liggen er in Nederlandse ziekenhuizen gemiddeld 727 patiënten die geen ziekenhuisbehandeling meer nodig hebben, te wachten op vervolgzorg. Dit kost de ziekenhuizen naar schatting 146 miljoen euro per jaar.
Dit blijkt uit cijfers die Dutch
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aanDit blijkt uit cijfers die Dutch
BSL Media & Learning
Walmolen 1, 3994 DL Houten
Postbus 246, 3990 GA Houten
Zeker, deze plannen zijn niet nieuw (schakelafdeling). In het MST was destijds inderdaad zo een afdeling. Het zou handig zijn dit opnieuw te realiseren. Maar ook de inclusiecriteria voor de observatiebedden uitbreiden zou helpen. Dat ook vanuit de kliniek patienten naar een observatiebed mogen. En niet alleen vanuit huis of de SEH. En dat meerdere verzekeraars dit vergoeden. Nu wordt er vooral veel gesteggeld onder welke indicatie iemand valt. WLZ, GRZ, ELV etc. Dat kost veel tijd van iedereen. En de patient blijft ondertussen maar liggen in het ziekenhuis. Daarnaast is er natuurlijk ook vaak geen plek in het verpleeghuis…
Zucht. De samenleving leert niet beter organiseren en de zorg ook niet. In Gorcum hadden we in het Beatrixziekenhuis dat probleem al in 1996 opgelost met de Schakelafdeling, een verkeerde-bed-afdeling. De opnames werden niet uit het ziekenhuisbudget betaald, maar uit de langdurige zorg. Toen was dat de AWBZ. In 2003 formeerde ik in het MST in Twente ook zo’n afdeling, die prima werkte. Ik geloof dat ze alle twee inmiddels weer zijn verdwenen, waarom weet ik niet.
Tom Zijlstra, oud-bestuurder Rivas Zorggroep, Gorinchem
Inderdaad, jullie hadden destijds de primeur met die schakelafdeling. Trek dat antieke projectplan maar weer uit de kast!
Kijk dit is ook een verkapte wachtlijst wijkverpleging. Niet al die mensen moeten naar een verpleeghuis maar veel hebben wel behoorlijk wat zorg nodig; ook Thuis. En hier zie je ook het falen van het stelsel en de financiering in terug. Er zit geen enkele ketengedachte in. De ontbrekende capaciteit om de uitstroom mogelijk te maken wordt niet ingekocht (hopelijk leest de NZA mee) en daarmee wordt ook duidelijk hoe het kan dat er onderbesteding is op het macro-kader wijkverpleging: er wordt te weinig ingekocht!. En voordat de reactie komt dat het allemaal de schuld is van de arbeidsmarktproblematiek: de arbeidsmarkt is ook een resultante van het zorginkoopbeleid over de laatste jaren en een groot deel van de wel beschikbare capaciteit wordt niet benut. Zo worden veel partijen niet gecontracteerd of krijgen met budgetplafonds onvoldoende capaciteit ingekocht (en passen hun formatie daarop aan) en we hebben door het werk vooral bij hoogopgeleide zorgaanbieders neer te leggen (HBO-sering van de zorg) de druk onnodig vergroot zodat nu hoog geschoolden het werk doen van lager geschoolden; maar die laatste worden in de contractering uitgesloten (helpende niveau 2). En als we de administratieve laste halveren (zie advies van de Raad voor Volksgezondheid en samenleving) (lezen de veroorzakers van die administratieve last ook even mee (nadat ze het rapport RvS gelezen hebben)) dan is er direct vele uren aan capaciteit extra beschikbaar. Dus financiers: 1) schrap verantwoordingseisen en 2) pas je inkoop aan en maak inkoop gebaseerd op de keten in plaats van schadelast-beperking op deelsectoren: de zorg is een keten waar burgers als cliënt en patiënt doorheen reizen.