Om vervolgens zonder blikken of blozen de pyama-dag deze zomer weer in te voeren en te verdedigen. Dat deze mensen zich niet schamen.

Ik vind het verschrikkelijk, ik was altijd trots op mijn organisatie, maar daar deze onder de Kwadrantgroep valt………….

Ik vind hard werken een kul argument. Ik ken genoeg mensen die verschrikkelijk hard werken en toch niet veel meer dan minimumloon bijgeschreven krijgen en daarnaast is hard werken niet synoniem aan goed werk doen. Je kunt heel hardwerkend de verkeerde beslissingen nemen en de boel in de soep laten lopen.
Verder vind ik het gemak waarmee bestuurders voor zichzelf dit soort beloningen verantwoorden door te zeggen dat ze hard werken stuitend.

op de ‘vloer’ werken vele erg betrokken mensen vaak onevenredig hard voor een fractie van deze zakkenvullers, beste meerpaal!!

Wat het zo vreselijk maakt is dat ze van het gemeenschapsgeld plukken. U en ik betalen dit met elkaar.
Als ze nu zelf een bedrijf hebben opgericht en met eigen geld gaan spelen en daar dan een flink inkomen uit trekken…ala …maar niet van gemeenschapsgeld.

Naar mijn mening is deze hetze zeer overtrokken. Mijn partner werkt heel hard en ik ken weinig mensen die zo betrokken zijn. waarom dus dit gedoe. Kijk naar advocaten, notarissen!!

Bonus sowieso een vreemd ding. En zelfs buitengewoon absurd en beledigend naar klant, medewerker en maatschappij om een bonus uit te keren (en te ontvangen!) bij ondeugdelijk beleid (financiele discontinuïteit, verscherpt toezicht IGZ etc). Bestuurder is in functie en heeft een zeer goed salaris zo blijkt. Waarom het mogelijk is geworden om buiten de CAO om afspraken te maken over bezoldiging is zeer merkwaardig en superieur gedacht, ook van de RvT. En wanneer komt de volgende laag management die ook vindt dat men buiten CAO om extra beloond mag worden?. Het is toch hopelijk een missie en een gefundeerde keuze om in de publieke sector te werken (en dus niet puur een geldgedreven motivatie)? Een bestuurder weet dat er in de sector een eindigheid kleeft aan het verdienen van veel geld. Dat moet wat mij betreft een duidelijk verschil blijven met de private sector, hoewel die bestuurders persoonlijk risico lopen met een commercieel product (en vanzelf zullen moeten minderen met dividenden, bonussen etc wanneer de zaken slecht gaan). Het lijkt in de publieke sector bijna een omgekeerde beweging, hetgeen de sector enorm te kijk zet, en de Good Governance ernstig ondermijnt of op zijn minst ongeloofwaardig maakt.

Een bestuurder -zeker in de zorg – heeft doorgaans veel macht en dus verantwoordelijkheid. Salaris zou niet boven ministerssalaris mogen uitkomen, maar een bonus – bv. 10% van het jaarsalaris – is m.i. verdedigbaar als de betreffende bestuurder door zijn beleidskeuzes ervoor zorgt dat het personeel tevreden is en optimaal functioneert, dat er verantwoorde financiële keuzes worden gemaakt en dat de bedrijfsvoering soepel en efficiënt is. Dit zou beoordeeld moeten worden door een onafhankelijke commissie van ter zake deskundigen. Echter als deze commissie constateert dat er sprake is van wanbeleid, moet deze commissie ook de bevoegdheid hebben om deze bestuurder te ontslaan zonder ‘vertrekbonus’.

Het systeem is zo ziek. Er zal veel verandering nodig zijn om weer een gezond gezondheidszorgstelsel te krijgen. Het wordt dat tijd dat burgers zich gaan organiseren en het heft in eigen hand gaan nemen. Net ook zo’n droevig artikel gelezen in de Volkskrant over hoe het met de hulpmiddelen gaat na aanbesteding en lagere prijzen. Ik begrijp niet dat bestuurders met dergelijke inkomens niet snappen dat er gebakken lucht verkocht wordt in de aanbestedingen. Volgens mij hoef je daar de hogeschool rekenen niet voor gehad te hebben. De werkelijkheid bij bestuurders en politiek is een hele andere dan de werkelijkheid van de mensen die hulp nodig hebben en de werkelijkheid op de werkvloer.

Deze bedragen staan in geen verhouding met de (wan)prestatie die geleverd wordt. Onbegrijpelijk dat wij als maatschappij deze zelfverrijking nog toestaan bij dit soort witte borden criminelen zonder enig moreel besef.

Op nummer 1-2-3-5- en 9 geen sprake van een absurd inkomen maar wel van een dure ontslagregeling.
Vergelijking gaat zo scheef.
De beste man op nummer 9 heeft een jaarinkomen van € 63.000,=

nagel ze aan de schandpaal.

En natuurlijk is het weer een vrouw die het minst verdient van de teveelverdieners! Hoogste tijd dat het teveel verdiende geld verdeeld wordt onder alle vrouwen die werkTen in de zorg en nu na hun ontslag door de armoedegrens gezakt zijn.

Zeer onethisch en onprofessioneel.
Compliment aan Abvakabo FNV en aan Zorgvisie.
Gelieve svp de link naar de bron te plaatsen in het artikel.

Niet normaal en zorgvragers liggen 60 minuten te wachten om uit bed gehaald te worden.