Door korting op de prijs voor zorg en ondersteuning hebben de gemeenten hun bezuinigingsdoelstelling gehaald. Dat zegt de Transitiecommissie Sociaal Domein. ‘Het wordt nu tijd voor een goede relatie tussen gemeenten en zorgaanbieders.’
In haar tweede rapportage aan de
Mensen met een lichtverstandelijke beperking met een LVG ZZP1 kunnen gewoon in de WLZ komen.
Mensen met een matige ggz aandoeng (zzp3 en hoger) die een zwaardere zorgvraag hebben zijn ook in 2016 kansloos om in de WLZ te komen. Waarscheinlijk zal de ondergrens zzp6 en heel misschien ggz zzp5 worden. Alleen maar omdat de zorgvraag van een ggz aandoening komt.
Er ie niemand die van deze zware ongelijkheid werk maakt!
De omstandigheden waar mensen met een chronische ggz aandoening mee te maken gaan krijgen, lijkt bijna heel Nederland weinig te intresseren.
Als je in Nederland een passende indicatie voor je zorgzwaarte wil hebben en begrip voor je aandoening dan kan je in Nederland anno 2015 beter geen ggz aandoening meer hebben.
Mensen met een matige ggz aandoening zijn beter af als ze lichtverstandelijk gehandicapt zouden zijn. Dit zal ook doorgaan in 2016, want de overheid wil alleen nog maar de zware awbz zorg geven (WLZ)
Mensen met een lichtverstandelijke handicap en een ggz aandoening kunnen in 2015 beter hun ggz aandoening verwijderen om een passende indicatie te krijgen.
Een paar jaar geleden werd ik nog uitgelachen of werden er mensen boos als ik de term 1940 praktijken gebruikten. Nu worden we geconfronteert met de harde werkelijkheid.
Mevrouw schippers en co pleegt oorlogsmisdaden.
De voorzitter van de transitiecommissie wist begin januari al dat het allemaal goed zou komen. Weten we nog?
dit is helaas de trieste werkelijkheid. niet de patiënt staat centraal, en zelfs niet de zorg, maar de centen. de operatie wordt geslaagd geacht omdat de bezuinigingen gerealiseerd zijn, hoe het met de patiënt(en) wordt zelfs nauwelijks gemeld. ik vrees dan ook dat het aloude dictum ‘Operatie geslaagd, patiënt overleden’ dicht bij de werkelijkheid komt.
niet alleen de patiënt is daarbij niet gebaat, ook voor de samenleving lijkt me dit een suboptimale situatie (om het in beleidstermen te zeggen). alleen wie durft vol te houden dat de financiën de eerste zorg van de overheid zijn, kan hiermee tevreden zijn. helaas worden wij op dit moment bestuurd door partijen, die vooral oog hebben voor de betaalbaarheid van de zorg voor de belastingbetaler, vooral als die (nog) niet op die zorg is aangewezen.
Vandaag was ik in mijn functie als wijkverpleegkundige en Casemanager dementie aanwezig bij een aanmeldingsgesprek voor dagopvang voor een jong dementerende patiënt en zijn mantelzorger vanuit de ISD gemeenten.
Geen wonder dat de transitie commissie de transitie geslaagd vondst omdat de bezuinigingenngehasld zijn.Ik ben geschrokken en sta perplex. De intaker kwam voort vanuit de jeugdzorg en is niet bekent met de dementerende zorgvrager. De patiënt werd totaal niet betrokken bij het gesprek. Heel pijnlijk voor de mantelzorger als er dan in bijzijn van de patiënt confronterende vragen gesteld worden mbt het cognitief functioneren van haar dierbare. Wat ik zag gebeuren was dat de mantelzorger de zorgvraag afzwakte omdat de waarheid te pijnlijk was om deze te verwoorden in bijzijn van de zieke partner.
De eerste melding voor een verzoek om dagopvang werd 4 weken geleden gedaan. Vandaag het eerste gesprek voor kennismaking. Er moest eigenlijk nog een tweede gesprek volgen. Dat heb ik kunnen voorkomen. Let op…….over 10 weken kan er een uitspraak komen of de zorgvraag wordt ingewilligd!! Dan zijn we dus 3 maanden verder in het totaal tussen aanvraag en beschikking. Scheelt de gemeente 3 mnd uitgave voor zorg!
Vandaag was ik in mijn functie als wijkverpleegkundige en Casemanager dementie aanwezig bij een aanmeldingsgesprek voor dagopvang voor een jong dementerende patiënt en zijn mantelzorger vanuit de ISD gemeenten.
Geen wonder dat de transitie commissie de transitie geslaagd vondst omdat de bezuinigingenngehasld zijn.Ik ben geschrokken en sta perplex. De inhaker kwam voortbvanuit de jeugdzorg en is niet bekent met de dementerende zorgvrager. De patiënt werd totaal niet betrokken bij het gesprek. Heel pijnlijk voor de mantelzorger als er dan in bijzijn van de patiënt confronterende vragen gesteld worden mbt het cognitief functioneren van haar dierbare. Wat ik zag gebeuren was dat de mantelzorger de zorgvraag afzwakte omdat de waarheid te pijnlijk was om deze te verwoorden in bijzijn van de zieke partner.
De eerste melding voor een verzoek om dagopvang werd 4 weken geleden gedaan. Vandaag het eerste gesprek voor kennismaking. Er moest eigenlijk nog een tweede gesprek volgen. Dat heb ik kunnen voorkomen. Let op…….over 10 weken kan er een uitspraak komen of de zorgvraag wordt ingewilligd!! Dan zijn we dus 3 maanden verder in het totaal tussen aanvraag en beschikking
Vreemde conclusie dat bezuinigingen zijn geslaagd, ‘door de prijs van de zorg te verlagen’ en ‘door minder zorg en ondersteuning aan cliënten te verlenen.’ Zo kun je elke bezuiniging bij voorbaat laten slagen. Vraag is of dat minder zorg en ondersteuning verlenen gerechtvaardigd is en wat de zorgvragers en zorgaanbieders zelf vinden. Heeft die lagere prijs tot gevolg dat zorgpersoneel ontslagen moest worden en heeft dat tot slechtere zorg geleid? Lijken me toch wel relevante vragen, waarvan het antwoord mede bepalend is voor het antwoord op de vraag of de bezuinigingen echt geslaagd zijn. Of kijkt die commissie ook al alleen na cijfertjes in de boekhouding van de gemeente en niet naar de zorgvragende burgers van de gemeente.