Veel Zorgvisie-lezers gebruiken klare taal om hun mening over het vertrek van Kuipers te motiveren. Sommigen vinden het egoïstisch van hem, anderen benadrukken dat het ministerschap niet zomaar een baan is. “Het is een ambt. Dit dient boven persoonlijke ambities te staan.”

“De afgesproken regeerperiode is niet voorbij, de post is te belangrijk voor tussentijdse aflossing hij motiveert zijn keuze voor Singapore niet: hoe kan er zo respect ontstaan?” Iemand anders: “Heel jammer en een slecht voorbeeld dat een vakminister, waar vanuit het veld zo vaak om gevraagd is, toch het eigen belang (carrière) voor laat gaan op een publieke functie. Dan maar weer gewoon een politicus op zo’n plek.”

Baantje tussendoor

“Het zou hem gesierd hebben om zijn functie als minister (met de daarbij komende verantwoordelijkheden) te vervullen tot het aantreden van een nieuw kabinet. De manier waarop hij plotseling afscheid heeft genomen van politiek Den Haag geeft de indruk dat hij het ministerschap echt ziet als “een baantje tussendoor” zoals oud-minister Annemarie Jorritsma recent ook al aangaf tijdens een uitzending van Op1.”

Een andere respondent: “Werken in het landsbelang is meer dan even een klus doen. Je bent verantwoordelijk voor keuzes en beslissingen die het leven van veel mensen beïnvloeden. Kuipers maakt nu de indruk van een baantjesjager. Er was later heus nog wel een mooie kans voor hem langsgekomen.”

Nadruk op demissionair

Veel respondenten vinden het jammer dat Kuipers vertrekt als minister van Volksgezondheid, maar ook begrijpelijk. Ook is er veel begrip dat hij zijn ministerschap voortijdig heeft beëindigd. “Doordat het kabinet is gevallen op een compleet ander dossier, heeft hij wel te maken met de gevolgen daarvan. Nu is het vooral ‘op de zaak passen’. En dat er nu, maanden na de verkiezingen, nog steeds geen nieuw kabinet is, daar kan hij niets aan doen”, aldus een bestuurssecretaris in de ouderenzorg.

Een lezer vindt het onterecht dat in de beeldvorming het demissionair zijn onvoldoende naar voren komt. “De vooruitzichten na de verkiezingen voor deze D’66-minister waren niet zodanig dat een verlenging van deze ministerspost te verwachten viel. Je dan beraden en inzetten, blijvend voor de zorg vind ik heel begrijpelijk en terecht.”

Velen begrijpen zijn keuze om te gaan solliciteren dan ook. “Hij heeft zijn loopbaan afgebroken omdat hij dacht het landsbelang (verbeteren kwaliteit van zorg) te kunnen dienen. Met deze samenstelling van partijen gaat dat niet meer lukken en nu wordt van hem verwacht mee te werken aan de afbraak van kwaliteit van zorg. Dat hij dan kiest voor zijn loopbaan kan ik wel begrijpen.”

Wachtgelddiscussie

Een andere Zorgvisie-lezer: “Als een baan ophoudt, dan zoek je naar een nieuwe. Wachten zou wachtgeld(discussie) gestart hebben…”

Geen roeping

Een respondent: “Kuipers lijkt me een echte wetenschapper die terecht na twee jaar sukkelen in politiek inziet dat hij beter op zijn plek en van meer waarde is in de wetenschap. Dat hij voortijdig het demissionaire kabinet verlaat is mijns inziens helemaal niet verkeerd… Politiek moet je ook niet opblazen met woorden als roeping of passie of de partij vraagt of landsbelang… Het is gewoon een baan die je naar eer en geweten zo goed mogelijk invult maar waar je ook als het toch aflopend is afscheid van mag en kan nemen.” Daar is een directeur het mee eens: “Minister zijn is een baan, geen roeping, zeker niet voor een vakminister.”

Meer lezen over Ernst Kuipers? Meld u aan voor Dossier Kuipers