Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

Uitslag poll: Kwaliteit pgo’s niet toereikend en meerwaarde onduidelijk

Het zicht op de voortgang van het miljoenenproject persoonlijke gezondheidsomgevingen (pgo) is vertroebeld door geschuif met normen. Is verder investeren in pgo's trekken aan een dood paard? We vroegen het u. 70 procent van de respondenten vindt van wel. "De tijd is nu nog niet rijp voor diegenen voor wie het nu van belang is."  
Illustratie: Mette Dijkstra

Er is vooral kritiek op de kwaliteit van pgo’s. “Er zijn te veel platforms voor digitale uitwisseling en te weinig draagvlak bij ziekenhuizen voor de ondersteuning van pgo’s”, vindt een programmamanager in de ziekenhuiszorg.

Een niet-praktiserend huisarts schrijft dat de pgo’s “mijlenver” achterlopen op de zorgportalen. “En ze zullen die nimmer inhalen. VWS heeft er al een vermogen in gestopt, zonder kans op succes. Het loslaten van de resultaatverplichting (en vervangen door een inspanningsverplichting) voor ziekenhuizen om aan de 5 procent-norm te voldoen binnen de VIPP-5 subsidieregeling in mei 2023 maakt dat inzicht aan die kant onmogelijk is.” Een andere respondent schrijft: “Pgo’s bieden te weinig slimme functies en de medische info mist vaak essentiële context.”

Weinig meerwaarde voor patiënten

Daarnaast worden pgo’s gezien als “te ingewikkeld voor patiënten”, aldus een medisch specialist, en een patiënt die reageerde heeft “geen enkel pgo gevonden dat in de buurt komt van de functionaliteit van andere portalen”.

Ook de meerwaarde ervan voor patiënten wordt niet gezien. “Het is nu een achteruitkijkspiegel terwijl je meer behoefte zou hebben aan een digitale dokter.”

Een van de respondenten heeft als onderzoeker voor een zorginstelling ervaring met de ontwikkeling van pgo’s. Diegene schrijft over de vele interviews die hij of zij hiervoor deed: “Het vullen van het pgo, maar vooral ook het bijhouden vraagt of van de cliënt zelf dan wel van een mantelzorger bepaalde cognitieve vaardigheden. De tijd is nu nog niet rijp voor diegenen voor wie het nu van belang is. Mantelzorgers zien wel de voordelen, maar investeren in het bijhouden vraagt teveel van hen. Het is vergelijkbaar met de mate van therapietrouw: als je ergens last van hebt, ben je bereid te investeren. Zodra zaken lopen is het blijven investeren voor de meeste mensen lastig.”

Herontwerp

“In het verleden zijn bij het MedMij project echt verkeerde keuzes gemaakt. Dit lijkt nu langzaam de kant op te gaan waar meteen voor had moeten worden gekozen: een basis-pgo waarlangs iemand inzicht heeft in alle gegevens die over hem zijn vastgelegd bij verschillende zorgaanbieders”, schrijft een adviseur.

De kern van het pgo-beleid (de burger is eigenaar van zijn/haar medische gegevens; uit Amerika overgewaaid) is incorrect, vindt een bestuurder. “Dit leidt tot steeds verder oplopende juridische en ict-problematiek rondom privacy en juistheid en volledigheid van medische gegevens wanneer het pgo-model werkelijk gebruikt zal gaan worden door de patiënt. Het pgo-beleid zou moeten zijn gebaseerd op het oude principe van beheerder (bijvoorbeeld huisarts) en betrokkene (patiënt). Hiermee worden vraagstukken als privacy, inrichting van ict en financiering veel eenvoudiger. Dat vraagt wel om een herontwerp van het pgo vanaf de basis. Daarom is investeren in de huidige opzet van pgo’s weggegooid geld.”

Essentieel in patiëntencommunicatie

De respondenten die vinden dat er verder geïnvesteerd zou moeten worden in pgo’s, hebben hiervoor uiteenlopende redenen. “De pgo’s zijn een essentieel onderdeel van patiëntencommunicatie. De huidige beschikbare pgo’s zijn nog verre van volwassen en blinken zeker niet uit in gebruikersvriendelijkheid. Verder doorontwikkelen is dus noodzakelijk.” Een toezichthouder in de ziekenhuiszorg benadrukt dat er “veel te beperkt is gecommuniceerd over de mogelijkheden van pgo’s voor de patiënt”.

Meer tijd nodig

Een andere respondent vindt dat er meer tijd nodig is: “We moeten ons realiseren dat we met module 1 en 2 pas een start hebben gemaakt. Door nu met de use case delen aan de slag te gaan wordt het mogelijk gegevens uit pgo over te nemen in het epd en zal er pas echt sprake zijn van de mogelijkheid om als zorgverlener en patiënt samen te werken in het pgo.”

Best practice

Tot slot wijst een respondent op een project waar het wel goed gaat. “In het noorden zijn diverse initiatieven die wel werken (PGO Noord en PCH Eco). Voorwaarde is dat je goed samenwerkt met (een beperkt aantal) pgo-leveranciers. Stop het geld in de ontwikkeling van deze best practices in plaats van nu een subsidiestroom te zijn voor iedereen ongeacht of deze daadwerkelijk wat doet. Zorg er daarnaast voor dat een beperkt aantal kwalitatief hoogwaardige pgo’s overblijven en laat deze samen met de zorg, MedMij en de patiënt het PGO zo ontwikkelen de patiënt hier echt wat aan heeft. Patiënten hebben behoefte aan een instellingsoverstijgend portaal waar alle gezondheidsinformatie samen komt. Als je er nu mee ophoudt doe je geen recht aan de patiënt en beloon je zorginstellingen die nu niet van de ‘pot’ zijn gekomen.”

3 REACTIES

  1. PGO bewezen succes!
    Een Britse arts, die zelf ook patiënt is, ervoer aan den lijve het gebrek aan samenwerking (terugval, conflicterende adviezen) tussen de 4 artsen die hem behandelen. “Hoe kan ik de communicatie tussen de 4 en mijzelf verbeteren” was de vraag. Ik ben de enige constante en primaire belanghebbende.
    Hij bouwde een PGO met de veelzeggende naam “PatientsKnowBest” Eigenlijk een hybride oplossing die als “Multiportaal PGO” geduid kan worden. Inmiddels de grootste en snelst groeiende PGO in Europa met 3.3 miljoen actieve gebruikers en een groei van 4.000 nieuwe gebruikers per dag. Vooral in het Verenigd Koninkrijk, waar het zorginfarct zich al eerder manifesteerde dan in ons land.
    Tegen de (anonieme) programmamanager in de ziekenhuiszorg, de niet praktiserende huisarts, de onderzoeker voor een zorginstelling en de adviseur, wil ik dus zeggen dat hun uitspraken enige nuance behoeven.
    De “niet-praktiserend huisarts” die schrijft dat de PGO’s “mijlenver” achterlopen op de zorgportalen heeft op dit moment gelijk. Hij vervolgt “En ze zullen die nimmer inhalen” Die laatste uitspraak kan direct de prullenbak in als je ook eens over de grens kijkt voordat je een oordeel geeft.
    Wat blijken de voorwaarden voor succes? In willekeurige volgorde:
    1. Centrale regie en handhaving, op basis goed onderbouwde visie op zorgvernieuwing
    2. Internationale standaarden, maar speelruimte waar die (nog) niet bestaan
    3. Toon voordelen voor professional en patiënt
    4. Schep voorwaarden voor kwalitatief goede leveranciers en concurrentie, zodat een goede aanbodzijde ontstaat (geen EPD oligopolie meer)
    5. Ga niet uit van bestaande regeltjes en machtsstructuren bij innovatie
    6. Gebruikersvriendelijkheid
    7. Leer van successen in andere landen
    De geciteerde respondenten hebben gelijk dat aan te veel van bovenstaande 7 punten nog steeds niet is voldaan. Daar ligt echter de voorwaarde voor succes en de tijd dringt. Het is 5 voor 12.

  2. Lees alle reacties
  3. Beste redactie, dit is een zorgvisie onwaardig artikel en voor mij een reden om dit abonnement op te zeggen. Er is geen enkele objectiviteit en nuance in dit artikel. Er wordt gesuggereerd dat dit onderzocht bij een representatieve doelgroep om vervolgens alleen de meest negatieve/ongenuanceerde reacties in een artikel te verwerken. Heel erg jammer en zelfs schadelijk.

  4. Veel klok- en klepel-verhalen. Wat PGO-gebruik complex maakt, is de wijze van verzamelen en delen van gegevens. Als de gegevens eenmaal in de PGO zitten, is ‘… het net Facebook, maar dan anders …’

    (Zie bijgaande film uit gehandicaptenzorg, 2017!)

    Er zijn twee maatregelen nodig om verzamelen en delen eenvoudig te maken:

    1. PGO mag DigiD/ BSN gebruiken. Ik vind het onbegrijpelijk dat de Corona-app dat wel mag en de PGO niet.

    2. Je PGO wordt automatisch volledig bijgewerkt als in de zorg gegevens worden geregistreerd of gewijzigd. Met de factuur is dat ook gelukt.

    Inzake zinvolle use cases voor mensen en naasten, is het zaak dat er relevante gegevensdiensten (services) komen. De minister duidt hierop in zijn brief van mei jl. Of omgekeerd gezegd, hoe kan het dat ministerie, patiëntentenvertegenwoordiging, standaardisatie-organisaties, consultants en zorgaanbieders het belang van de BGZ voor de mens zo overschat hebben? En de subsidie aanvaardden …

    https://youtu.be/6siEzD-XcHQ?si=qxO9kL5L-bvfsfB-Ok

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.