Ik mis altijd zoals altijd de patiënt en nog meer zijn nabestaanden. Onder het mom mantelzorg worden nabestaanden in zorg gerommeld zonder vergoeding wat bij uitwonende nabestaanden neer op komt op vrouwendiscriminatie die meestal de zorg op zich nemen en niet beseffen dat zorg gewoon werk is waarvoor ook zij betaald kunnen worden. De ene patiënt wordt maandenlang in een hospice in de watten gelegd en kost daar 60.000 euro. De ander wil thuis blijven waardoor familie gedwongen wordt om onbetaald zorg te blijven verlenen omdat indicatiestellers hun oren laten hangen naar zorgverzekeraars. Mensen moeten weer zelf sparen en betalen voor zorg voor hun oude dag zodat de vermogenden deze zorg zelf betalen en hierdoor niet onnodig de volgende generatie met onbetaald werk wordt opgezadeld waardoor zij hun werk/loopbaan deels moeten opgeven. Als er gewoon betaald wordt voor zorg, zonder discriminatie op familieband, dan willen meer mensen dit doen en is het meteen een deel van het tekort in de zorg opgeheven. Zodra je een oplossing opsomt om het arbeidstekort in de zorg op te heffen, komen de zorgverzekeraar en het ministerie van VWS meteen roepen dat de zorgkosten te hoog zijn want enorm gestegen. Wat we aan vakantie uitgeven is net zo sterk gestegen. Hoezo is dat dus een probleem?

Vooropgesteld: niemand is tegen passende zorg. daar is iedereen voor. Ook is iedereen voor kosten effectief behandelen en met kostenreductie daar waar dat kan. En dat kan op vele manieren; nu wordt er vaak geld over de brug gegooid (lage arbeidsproductiviteit, hoge huur, administratie en management etc. kosten waar veel instituten mee kampen).

Waar ik wel moeite mee heb:
– dat mensen wegblijven uit ziekenhuizen en uit de zorg verdwijnen koppelen aan ‘dat het blijkbaar niet nodig was’: dat is wel heel erg kort door de bocht
– Bernhoven (proeftuin VGZ eigenlijk; wie daar de dwarsverbanden en subsidies vanuit VGZ voor de boodschappen welke VGZ in NL wil brengen niet ziet heeft zijn ogen gesloten).
– e.e.a. wordt vanachter een bureau (door wie met welke achtergrond en echt verstand van gezondheidszorg zaken? Of door een beleidsmaker welke de situatie in het werkveld niet kent, maar wel weet ‘hoe het moet’?) bedacht en ik zie in dit stuk nergens de zorgaanbieder of zorgprofessional in beeld welke achter de plannen zou moeten staan. Meestal komen plannen van overheden, NZA, ZIN en zorgverzekeraars niet uit als hier niet goed is meegedacht door mensen uit het werkveld.
– ‘Als na onderzoek is vastgesteld dat behandelingen niet bewezen effectief zijn, verdwijnen die uit het pakket. Die zorg kunnen aanbieders dan niet meer declareren. Dat is onrechtmatige zorg.’ : dat is een compleet verkeerde definitie van de Stand van Wetenschap & Praktijk. De Hoge Raad en lagere Gerechtshoven oordeelden daar al klip en klaar over. Anders kunnen we zo’n 90% va de zorg wel afschaffen. Niet bewezen is niet hetzelfde als bewezen niet. Beroepsverenigingen van zorgprofessionals gaan daar (ook) over, juist bij die ‘niet bewezen’ zorg. Het wordt tijd dat ZIN de wet en de definities zelf goed/beter kent.
– ‘Ik kan me niet voorstellen dat verzekeraars meeliften op de voordelen van minder schadelast en andere verzekeraars laten opdraaien voor de kosten.’: Dit is dagelijkse gang van zaken waar zorgverzekeringen en letselschadeverzekeringen ten koste van de patiënt de bal naar elkaar toe blijven schuiven. met de ogen open zie je dit direct.
– de NZA (en ZIN) moeten pas doorzettingsmacht krijgen als ze neutraal kunnen handelen. Op dit moment laten ze hun oren veel te veel enkel hangen naar Zorgverzekeraars (kosten i.p.v. kwaliteit) en niet naar zorgaanbieders/zorgprofessionals.