Er is volgens mij een directe realtie tussen kostenstijging en het aanpassen van het systeem. Specialisten gaven het zelf al aan: verander niets en zal niet veel duurder worden. Eigenlijk zou er geen Dag moeten komen voor de (toekomstige) Zorgbekostiging, maar een dag over de geschiedenis van de onbeheersbaarheid van de zorgkosten. Dat lijkt me veel nuttiger. De conclusie zou wel eens kunnen zijn, dat we veel in Zorg bij het oude hadden moeten laten.

Alom gejeremieer over pogingen om controle te krijgen over aspecten waar wij het tevoren niet over eens zijn: kwaliteit van zorg!
Daar ligt de oplossing dan ook. Vertrek bij de deskundige, opgeleid, ervaren en bevlogen om in contact met de patient goede zorg te leveren. Die kwaliteit is nog lang niet altijd met ‘evidence te basen’.
Ga van daaruit kijken waarover je afspraken kunt en wilt maken. Met kosten als gevolg in plaats van als vertrekpunt.
Help onze zorg weer te baseren op waar het om gaat: fysiek, mentaal en sociaal welbevinden van de patient, waar de protocollen, DBC’s en financiele prikkels een antwoord op moeten geven in plaats van sturend…..

Dit declaratiesysteem deugt niet. Nu kan men wel aan een dood paard gaan trekken en nog meer geld uitgeven aan controles, maar heeft geen enkele zin. Er wordt aangegeven dat de ziekenhuizen moeten controleren. Ben ik het niet mee eens. DBC_onderhoud hangt de declaratiecodes eraan en op basis van deze gegevens koppelt het ziekenhuis de tarieven. Dit is zeer ‘overschrijvingen’ gevoelig. Hoe vaak heeft er een accountantscontrole plaatsgevonden waar de verleende zorg wordt vergeleken met de declaratie? Nog nooit!
En de zorgverzekeraars zal het wordt zijn wat er wordt gedeclareerd. Komt men niet uit, dan wordt de premieverhoogd of taken uit het pakket gegooid. Op mijn blogs staat eea over de ingewikkelde declaratiestructuur: http://dirkse.eu/?page_id=2068

Waar echter vaak aan voorbij wordt gegaan is dat er op de logistiek gebied binnen ziekenhuizen vaak enorme besparingen te realiseren zijn, die een wezenlijke bijdrage leveren aan het terugdringen van de operationele kosten. In veel ziekenhuizen is het voorraadbeheer niet optimaal geregeld. Er nauwelijks inzicht in voorraden en waar deze zich bevinden. Veel processen zijn nog handmatig en worden uitgevoerd door medewerkers die zich met zorgtaken bezig zouden moeten houden. Logistieke processen vereenvoudigen en automatiseren levert voordeel op omdat ziekenhuizen hierdoor minimale en toch veilige voorraden aan kunnen houden. Hierdoor hoeft er minder geïnvesteerd te worden. Doorgaans ontbreekt het ook aan informatie welke medische hulpmiddelen en implantaten nog het kortst houdbaar zijn, met als gevolg derving door expiratie. Automatisch bestellen op basis van verbruik en een compleet en “realtime” overzicht over alle voorraden (ongeacht de locatie) leidt tot lagere investeringen en geeft inzicht in de beïnvloedbare kosten.
Op de werkvloer ontbreekt het niet aan motivatie om processen te optimaliseren. Echter de dagelijkse praktijk is dat beslissingstrajecten dermate traag zijn, dat ze een transitie op de korte termijn in de weg staan. Het moment voor vernieuwing in de zorg is daar zodat deze ook in de toekomst betaalbaar blijft.
Jaap Riemens
Curomed

Eigenlijk is dit toch te gek voor woorden. Zijn we in 2005 en in de ggz 2008 begonnen met het perverse systeem DBC-en om de zorg transparanter te maken lees ik dit. Kortom men is begonnen met dit veel te dure systeem, bestaande zaken omver geworpen bureaucratie dus controle is ENORM toegenomen en nu zegt de Algemene Rekenkamer: nog meer controle!Nog meer van hetzelfde!! Beste mensen de helft van onze zorg gaat nu naar controle/bureaucratie. Probleem is en blijft dat je zorg als (auto)markt behandeld dus uitnodigt tot meer gebruik. Dat is marktwerking! Ethiek waarden en normen doen hier NIET bij mee. Spreek daar de prof. op aan. Betaal hen goed voor het werk maar stop met dat DBC-systeem.
Wat een gifbeker is dit DBC gebeuren!En ik begrijp dat ie nog niet leeg is gezien dit bericht!

het basis probleem is dat marktwerking vertrouwen aan de poort heeft vervangen door controle achteraf en de rollen verkeerd heeft verdeeld. met name de regierol van de zorgverzekeraars is hiervoor van belang. omdat zij daarmee niet alleen verantwoordelijk, maar ook financieel aansprakelijk zijn geworden voor het macrobudget, kunnen ze niet langer een volledige vertrouwensrol vervullen in het belang van hun individuele verzekerden. en de verzekerde mist op zijn beurt volledig inzicht in kosten en geleverde prestaties, en kan dus ook de kostenbewaking niet volledig vervullen.
het advies van de rekenkamer concentreert zich op die verantwoording. financieel effect is denk ik echter veel meer te verwachten van meer vertrouwen in de eerste lijn. en de verzekeraars zouden moeten beseffen dat zij meer effect kunnen hebben op zowel het belang van hun verzekerde als dat van hun aandeelhouders (winstuitkering) als zij de hen opgedrongen regierol op macroniveau teruggegeven aan de overheid, waar deze veeleer hoort.

Misleidende titel, de kern van het rapport is dat het zicht op zorguitgaven er wel is, maar dat het te laat komt om tijdig bij te sturen, en niet vastgesteld kan worden of het ‘gepaste’ en niet onnodig hoge zorguitgaven zijn.

groot, groter, grootst en transparantie gaan blijkbaar echt niet samen. Voeg hier nog eens een dosis complexiteit aan toe en je krijgt een oncontroleerbaar geheel.

gepaste zorg….
gemakshalve wordt er even aan voorbijgegaan in hoeverre de DOT systematiek al passend gemaakt is voor hetgeen hierboven wordt gesteld. transparantie ontstaat pas als een en ander eenduidig afleidt en er sprake is van een grote mate van (kosten)homogeniteit binnen de zorgproducten. met een moker kun je een spijker in een plank slaan. als het wat verfijnder moet, geef de ziekenhuizen hier dan ook de tools voor…!