Veel handjeklap en onderlinge verdeel- en heerszaken, gewoon kartelvorming met concurrentiestrijd, te veel vastgoedzorgen en bouwprojecten, statusbouw onder andere, om maar niet te spreken van de leasebakjes. Wat is er nu toch mis met gewoon je werk doen, patiënten behandelen en zo veel mogelijk genezen, goed opgeleide mensen, goed materiaal en ziekenhuis hygiëne? Niemand hoeft een designstoel of een dokter met faam, een krukje is goed en dat behoort de dokter ook te zijn. Ook het aan academische ziekenhuizen verbonden wetenschappelijk onderzoek behoort toe aan ons allen! Iedereen heeft te veel noten op zijn zang. Waar hebben we het nu toch over? Allemaal terug naar je werk, het ligt al veel te lang te wachten ( wachtlijsten?)!
Postcodebeleid? Ik ben flexibel, werk soms een paar weken in het noorden en dan weer in het zuiden, mijn patiënten zijn van mij, waar dan ook! Het is niet anders! En die van jullie, ziekenhuisbestuurders? Van wie zijn jullie de “zorgverleners”? Precies, van alle patiënten, de zorgpremiebetalers en de belastingbetalers, kortom van degenen die de zorgverlening betalen, ongeacht hun postcode en ongeacht welke “toppreferente zorg” jullie als toppreferent zien. Ziek is ziek en genezen is genezen! Het is vaak het prestigegevoelige van de besturen van ziekenhuizen die de zorg zo complex en overmatig duur maakt. Ik wil het ook wel persoonlijk komen uitleggen als ik onduidelijk overkom, wie durft! Mijn e-mailadres geef ik graag voor een afspraak!