"Meer is niet persé beter", ja dat klopt. Maar TE WEINIG bezetting is wel persé slecht. Welk jaar staat eigenlijk op de agenda dat we de 'verdeelsleutel' van de gelden voor cure, care, preventie, wetenschap, ed gaan evalueren? Hoe is die verdeelsleutel überhaupt ooit tot stand gekomen, wat voor visie zit daar achter? En past die visie nog bij deze tijd, met die exponentiele groei aan ouderen? Is het bijvoorbeeld belangrijker om internationaal hoog aangeschreven te staan met het aantal publicaties of is het belangrijker dat je goed voor je ouderen zorgt? Toch een leuke vraag voor een moreel beraad. Of is het nog taboe om het hierover te hebben?

Verpleeghuisbestuurders "vrezen" en stemmen. Wat nu? Immers een "verpleeg"-huis waar de formatie niet in meerderheid bestaat uit verpleegkundigen is geen verpleeghuis, maar een zorghuis of verzorgingshuis enz. En waar cliënten met een indicatie "verpleging" worden geaccepteerd zullen verpleegkundigen conform hun standaarden verantwoordelijk voor de uitvoering daarvan behoren belast te worden. Wat nu? Ik vrees dat bestuurders zich nu buiten deze poging tot algemene upgrading gaan plaatsen. De Raden van Toezicht zullen deze vrezen maar eens goed moeten evalueren. Natuurlijk speelt het beschikbaar budget ook een rol, maar eerst komt bij beleid "visie" en "beleid" en dan de "middelen" en " uitvoering", toch?

We worden in de Nederlandse ouderenzorg de oceaan op gestuurd met een roeiboot. Terecht dat er vanuit de medewerkers noodkreten worden geslaakt. De indruk lijkt te ontstaan dat bestuurders dit niet horen of niet willen horen. Niets is minder waar! De lezer van de leidraad ziet dat er geen enkele sprake is van een norm …. wel veel reflectievragen om samen de dialoog aan te gaan in een organisatie. Ook zinvol, maar praten over een droom in de wetenschap,dat je direct daarna weer met te weinig mensen en middelen en te hoge verwachtingen de participatiesamenleving in wordt gestuurd, is niet meer en niet minder dan het creëren van teleurstellingen en frustraties. En daar passen we dus nu een keer voor!

Jammer dat er geen ondersteuning is van Actiz, het zou ons medewerkers een steuntje in de rug kunnen geven. Sturen op kwaliteit en deskundigheid doen we al, dit moet vanwege de IGZ en PREZO. Maar we doen het er allemaal effe bij, waardoor de werkdruk nog een beetje hoger wordt. Inderdaad geen toezicht 's avonds in de huiskamers wanneer je iemand naar bed aan het brengen bent, in de ochtend met 3 verzorgenden starten op 20 bewoners en na half 11 met 2, hoe wil men dan dat je alles wat er verwacht wordt kan waarmaken? Geld is alweer het belangrijkste bij de Raden van Besturen, terwijl ze naar buiten toe pretenderen naar de medewerkers te luisteren, nou niet dus!

Kennelijk moeten instellingen ervoor kunnen kiezen het personeel te zwaar te belasten en de bewoners tekort te doen. Natuurlijk is er geen 1 op 1 relatie tussen bezetting en kwaliteit. Maar meer en beter personeel helpt wel. Wat een 'wetenschap' uit dat Maastricht.

Uit de praktijk: Vaak zijn juist de avond-en nachtdiensten zeer zwak bezet. Personeel is druk bezig met mensen in hun eigen kamer klaar te maken voor de nacht. In de huiskamer is geen toezicht en de sfeer tussen de demente bewoners onderling is vaak vijandig/bewoners voelen zich onveilig. In kleinschalig woonvormen is weinig dagbesteding. En 'snachts past de bewegingsmelder (vanaf 22 u al) op je, met daarachter slechts 1 fysiek persoon, (voor 36 dementerenden) die uiteraard niet overal tegelijk kan zijn. Er worden zeer veel kalmerende medicijnen uitgedeeld om dit leefbaar en werkbaar te houden, maar geef mij tzt maar een pil van Drion! Ondanks prachtige programma's: wie wil zelf zo zijn laatste jaren slijten?

Het aardige met het Improvement Model is dat een organisatie zelf kiest voor een nieuwe beweging; terug naar burger en samenleving. Van patiënt denken naar mens denken. Het model is Van het werkveld, Voor het werkveld! Immers het is een onafhankelijk initiatief vanuit Novire, en Novire bestaat bij de gratie van het werkveld. Het schema en de uiteindelijke toetsing is onafhankelijk en volledig navolgbaar. Dus certificerende instellingen gaan aan de slag met het toetsen. Voor een deel zouden accountants hier ook notitie van dienen te nemen! Novire biedt organisaties een ondersteunend systeem zodat bestuurders op een moderne manier hun organisatie aantoonbaar kunnen laten verhouden tot de klant.

Een passende personeelsbezetting zorgt niet perse voor Betere zorg, echter er ontstaat wel een gezond klimaat waarbinnen kwaliteit en methodische verantwoording kan gedijen. Nu geven zorgmedewerkers aan dat ze nergens geen tijd voor hebben en hun handen letterlijk vol hebben aan het uitvoeren van diensten en activiteiten/ADL handelingen. En dat is vaak terecht.
Vanuit het Improvement Model (landelijk erkend kwaliteitsschema, zelfde statuur ISO en HKZ) meten we de inzet van personeel zowel kwalitatief als kwantitatief.
Je moet met 1 maat meten als het gaat om klant centraal. De vraag van de klant moet je dan ook vertalen in een klantopdracht in uren en begroten in je formatie. Dus niet alleen klantvolgende bekostiging aan de voorkant binnenhalen maar ook aan de achterkant in de praktijk doorvoeren. Consequent vanuit de klant.
Wanneer we met ons model meten, zien we de gekste formaties en verhoudingen, ongelooflijk dat niemand hierop controleert of in verband brengt met kwaliteit.
HKZ en ISO gaan geheel voorbij aan dit element, IGZ toetst wel op deskundigheid maar niet op omvang. De accountant toetst vanuit het algemene organisatiemodel, dikke krul onder de jaarrekening niet de 30% personeelsbezetting tov de NZA norm, dat komen we tegen…
Improvement Model zou prima ondersteunend kunnen werken aan kwaliteitskader ouderenzorg! Is geheel onafhankelijk.