"Het blijkt enorm lastig voor patiënten om tarieven van een toekomstige behandeling te achterhalen."
Als ik naar mijn garage bel met de vraag: "ik hoor een geluidje onder de motorkap, wat gaat dat kosten?" dan zal de garagehouder mij vooraf ook geen prijs kunnen geven. Die zal me vertellen dat ik langs zal moeten komen (=consult op polikliniek), zodat een monteur (=arts) kan kijken wat er mogelijk aan de hand is (=diagnose stelling). Ik snap uiteraard wel dat je in het geval van een ziekenhuis al vrij snel je eigen risico kwijt bent bij een enkel polibezoek.
Als ik dezelfde garage bel met de vraag wat het gaat kosten om bij mijn type auto een nieuwe versnellingsbak te laten monteren (=DBC declaratiecode 15Bxxx), dan kan men mij dat zeer waarschijnlijk exact vertellen.
Het is voor een ziekenhuis door de DBC systematiek heel lastig om vooraf een prijs te kunnen geven, omdat je dan min of meer een glazen bol moet hebben om aan de hand van mogelijk vast te leggen zorgactiviteiten een casus kunt afleiden op de website van de Nza om zodoende een DBC declaratiecode te verkrijgen. Als je die eenmaal hebt, dan kan elk ziekenhuis je een prijs geven (de contractprijs bij een zorgverzekeraar of de passantenprijs).

Waarom zou een patiënt het tarief niet op kunnen vragen bij de zorgverzekeraar, waarmee hij een overeenkomst heeft, en die namens hem de tarieven heeft afgesproken met het ziekenhuis?
Waarom heeft CZ eigenlijk zulke verschillende prijzen afgesproken voor dezelfde behandeling?
Overigens wordt nu net gedaan of de prijslijst van een ziekenhuis aan de zorgverzekeraar gedicteerde prijzen zijn. Ik denk dat een ziekenhuis graag bij iedere verzekeraar zoveel mogelijk min of meer gelijke prijzen zou hanteren, maar dat dat onmogelijk is, omdat iedere verzekeraar zijn eigen eisen tav de tarieven van (een deel) van de behandelingen heeft.