De manier waarop verzekeraars de wijkverpleging inkopen, leidt tot twee soorten wijkverpleegkundigen. Eén voor regelwerk en één voor directe zorgverlening. Beroepsorganisatie V&VN trekt aan de bel. ‘Dit hebben we niet afgesproken.’
Wijkverpleegkundigen vrezen dat er niets terechtkomt
Wel heel naïef van Willie Velinga om te veronderstellen dat wijkverpleegkundigen niet naar hun eigen thuiszorgorganisatie zouden doorverwijzen. Transferverpleegkundigen moeten inderdaad de patiënt naar zijn/haar voorkeur vragen maar dat is op veel plaatsen absoluut niet aan de orde. Het gaat soms zelfs zover dat patenten die een duidelijke voorkeur uitspreken, van transferverpleegkundigen te horen krijgen, dat doen wij hier(in het betreffende ziekenhuis) niet wij hebben daar duidelijke afspraken over. Droomt u vooral verder over onafhankelijke opstelling ten opzichte van de eigen werkgever.
Is het CIZ uit de ambulante zorg gehaald, en dan krijgen we dit. Dat wantrouwen is bijzonder sterk en misschien ook wel terecht. Maar was het dan wel duidelijk dat het CIZ het zo slecht deed? En zijn we nu werkelijk beter af?
Wat is nu het probleem? Een deel van de wijkverpleegkundigen wil helemaal geen regiserende rol of iets dergelijks. Toch mooi dat er ook plaats is voor mensen die willen verplegen? Volgens mij sluiten de verzekeraars zo prima aan op het aanbod.
de structurele fout blijft, dat zorgverzekeraars rechtstreeks en grootschalig zorg inkopen, terwijl die kleinschalig en gedecentraliseerd geleverd moet worden. de eigenlijke afnemer, de patiënt (cliënt) staat daarbij feitelijk buitenspel.
ik vraag me daarbij steeds weer af of het hele inkoop- en aanbestedingsproces (dat vaak zo groot is dat het ook nog Europees moet) niet beter vervangen kan worden door directe inkoop door de individuele patiënt (cliënt), enerzijds geadviseerd door zijn arts(en) en andere zorgaanbieders, anderzijds door hun verzekeraar.
Waarom denken de zorgverzekeraars toch dat wijkverpleegkundigen de klanten gaan toewijzen aan een thuiszorgorganisatie? De zorgvrager moet naar zijn/haar voorkeur gevraagd worden! Dit moeten de transfetverpleegkundigen in het ziekenhuis ook doen als patiënt naar huis gaat en nog thuisverpleging&verzorging nodig heeft.
Dit is te kort door de bocht. In ieder sociaal wijkteam komt 1 part-time wijkverpleegkundige die net als de zichtbare schakel bezig is met preventie door bv niet-pluis gesprekken te voeren en bij mensen achter de voordeur te kijken. De andere wijkverpleegkundigen in de wijk krijgen er alleen de indicatierol bij die nu door het CIZ wordt uitgevoerd. Zij leveren gewoon directe patienten zorg. Dat kan de wijkverpleegkundige die in het sociale wijkteam zit ook doen in de resterende uren binnen haar/zijn contract.
En opnieuw wordt het bewijs geleverd dat de plannen van onze Staatssecretaris ondoordacht zijn en dat er met ‘hagel’ wordt geschoten. De wijkverpleegkundige terug als regisseur van de zorg is fantastisch, maar zorg er dan voor dat de zorgverzekeraar de juiste procedures voorgeschreven krijgt en geen millimeter ruimte heeft om daar van af te wijken..! Stop met die vormen van zogenaamde democratie…die zorgverzekeraar moet net zoals gemeenten hun ‘ding’ doen en verder geen inspraak of iets dergelijks…de klant (betaald er ook gewoon voor) heeft rechten en de genoemde partijen hebben gewoon een plicht tot uitvoeren van de gemaakte afspraken. Macht spelletjes voorkom je door gewoon goede spelregels te regelen. Ik voorspel u: Door de ingrepen van deze Staatssecretaris / Kabinet zijn we straks veel en veel duurder uit en is de zorg in kwaliteit er zeker niet beter op geworden.