Voor productiegedreven werken is in de wijkverpleging steeds minder ruimte sinds wijkverpleegkundigen zelf mogen indiceren. Over zorgzwaarte is al bakken met betrouwbare data beschikbaar in een taal die wijkverpleegkundigen begrijpen, stelt gezondheidswetenschapper Nicole Koster. Daar zijn cliëntprofielen niet voor nodig. “Het oude dogma dat ‘uurtje-factuurtje’ er uit moet, is echt achterhaald.”
Voorstanders van de invoering van cliëntprofielen
Ik vind dit een goed artikel dat laat zien hoe de praktijk en de daarin vergaarde informatie als uitgangspunt dient voor het ontwikkelen van beleids- en controle instrumenten. Ook hoe onderbouwd wordt dat er een einde moet komen aan de dogma’s die heden ten dage in de praktijk geen opgeld meer doen. Ook vind ik het goed dat Nicole Koster de opgebouwde data van jaren als uitgangspunt neemt voor het duiden van ontwikkelingen en het maken van reeele prognoses. Het wordt tijd dat VWS en NZA dit uitgangspunt gaan omarmen en de daarmee recht doen aan de kennis, inzichten en ervaringen van de werkers in de dagelijkse praktijk van de verpleegzorg thuis.
Ik ben het volledig met Nicole eens.
Maar hoe kunnen we deze tanker nog keren? Alle cliënten moeten een clientprofiel hebben op 1-1-25. Dit betekent dat alle wijkverpleegkundigen hiermee bezig gaan in de laatste maanden van dit jaar (administratieve ballast). Wij zijn nu de voorbereidingen hiervoor aan het treffen voor iets wat nergens toe leidt…..
Zeer mee eens. Clientprofielen passen bij behandelkundig denken. Niet bij verzorgkundig denken en dat is vooral waar het in de thuiszorg om gaat. Logisch dat dat maar tot 19% voorspelbaarheid leidt.