Wat klein begon met twee berispingen en een waarschuwing voor een orthopeed, groeide uit tot een groot schandaal voor het Waterlandziekenhuis in Purmerend. Nog is het niet voorbij.
Het tv-programma Radar besteedt nog regelmatig
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aanHet tv-programma Radar besteedt nog regelmatig
BSL Media & Learning
Walmolen 1, 3994 DL Houten
Postbus 246, 3990 GA Houten
Het is een aaneenschakeling van traagheden, slechte en late beslissingen en fouten van bestuurder Jansen van het Waterlandziekenhuis. 154 claims van mensen die in gezondheidsproblemen zitten. Hoeveel zouden dat er zijn als Jansen vanaf het eerste signaal krachtig actie had ondernomen. Nu – niet lachen – is de actie gestart door het TV programma Radar. Geen Jansen, geen bestuur, geen collega’s, geen personeel, geen OR, en natuurlijk geen Inspectie voor de Gezondheid (het IGZ), nee RADAR. Ik hoor de reactie van het IGZ al: “Wij wisten het niet”. En het zware woord INSPECTIE dan. Houdt dat niet in dat je ONVERWACHT in ziekenhuizen, verpleeg- en verzorgingshuizen je licht opsteekt bij patiënten, personeel en vrijwilligers. Ik ken wel verpleeg- en zorginstellingen waarbij die groep een schrijnend boekje open kan doen. Al stuurt IGZ maar een brief: “U hoeft niet toe te staan dat we plotseling binnen zijn, maar bij deze vragen wij u toestemming om op een tijdstip dat ons schikt bij u een steekproef te mogen doen”. Van de instelling die niet reageert (heel triest maar die zijn er) en van de instelling die weigert of vooraf ingelicht wil worden (nog triester), weet je al heel, heel veel. En naar de instellingen die dat toezeggen, gaat een enorme preventieve werking uit. Zoals bij een vooraf aangekondigd quality award onderzoek. Dan wordt en is alles dagenlang perfect voorbereid, de patiënten kijken met stijgende verbazing en instemming toe en een week na het onderzoek is het weer de doffe ellende. Men schroomt niet om op het moment van de massale feestelijke uitreiking niet eens gezorgd te hebben voor BHV-ers.
Natuurlijk zijn er in dit geval ook weer signalen gegaan naar de Inspectie voor de gezondheidszorg (IGZ). Maar die wordt WAARSCHIJNLIJK alleen actief als je met je been onder je arm binnenkomt om te klagen. Altijd een standaard brief uit de kast – als je die al krijgt – die de zaak nog jaren aanhoudt. Dus gaat het kwaad gewoon door. “Leve de IGZ”. Minister Schipper en Staatssecr Veldhuizen leggen dezelfde slappe houding aan de dag. Nu met verkiezingen in zicht komt weer VAN ALLE PARTIJEN veelvuldig het rijtje dat inmiddels kinderen van vijf jaar op kunnen dreunen: goed onderwijs, adequate, goede en snelle zorg, sterke en doelgerichte defensie, gerichte overheidsbezuinigingen, veel wit in ziekenhuizen en veel blauw op straat en nog veel meer EN DAT ALLEMAAL OP EEN VOORAL DUURZAME WIJZE.
En lang zal hij leven, onze crisismanager. Inmiddels verscheidene keren op vakantie geweest en de gedupeerde maar laten staan en niet te woord willen staan. Maar goed na 12 mnd heb ik dan toch een uitslag van de klachtencommissie. Jansen zal wel toe zijn aan een nieuwe bezem, stuur hem nog een paar bezems.
Mooi staaltje straatje schoonvegen weer, in een gesprek met de Raad van Bestuur waaronder de heer Jansen in september 2009 spraken zij al open over deze zaak. Om dan nu te roepen dat meneer Jansen in maart 2010 van niets weet, duidt op een ernstig neurologisch of psychologisch probleem bij deze bestuurder.
Zeker bang voor zijn carrière en de claims als hij verteld hoe het echt was. Bah!