Bij het vaststellen van de zorg voor licht verstandelijk gehandicapten wordt te weinig gelet op sociale redzaamheid. Daardoor ontstaan er risico’s voor de kwaliteit van de zorg en een veilige leefsituatie. Dat blijkt uit onderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ).
De samenwerking tussen de organisaties is
ik ben het helemaal eens met ger smilde dat er zeker zorgen gemaakt moet worden hoe de overheid met de IQ als norm stelt ook die is niet helemaal betrouwbaar. iemand die pas een hersenschudding heeft gehad kan niet meteen de IQ weer hebben als voor die tijd omdat hij of zij nog niet genezen is van de hersenschudding. er zijn veel mensen die vroegtijdig een IQ test willen af nemen dan met een verkeerde IQ en uitkomst zitten. ook geld dit voor mensen die opdat moment aan stress en burn oudt leiden.
iemand die genezen is of dit bovengenoemde niet hebben hebben meestal een hogere IQ.het blijft een moment opname ook als het als norm gesteld wordt.en onbetrouwbaar.mist er rekening wordt gehouden met de omstandigheden.
Ik ben het eens met de inspectie. Wij hebben een methodiek (de Taksatieschaal)ontwikkeld waarmee een integraal beeld wordt verkregen van de persoon en waarmee duidelijk wordt wat de consequentie van zijn beperking is in het dagelijks leven. De Taksatieschaal wordt door ons vaak ingezet voor deze groep en kan een indicatieaanvraag zorgvuldig onderbouwen. Daarnaast wordt ook duidelijk welke mate van zelfstandigheid iemand aan kan.
Ik maak me grote zorgen over het feit dat de overheid alleen het IQ als norm stelt.
de IGZ legt de vinger op de zere plek. bij de indicatiestelling wordt te veel uitgegaan van de fictie dat iedere patiënt zelfstandig kan functioneren en de rol van de omgeving op afstand gehouden. terwijl die de gaten zal moeten dichten die vallen bij ontoereikend functionerende geïndiceerde zorg (mantelzorg).