Als zo’n wijkzorgteam een hogere handicap afgeeft dan de werkelijkheid, krijgen ze meer geld en behoeven minder te presteren; idee van Amsterdammers!!.
Laat een simpele Brabander daar nu in 15 sec doorheenprikken.
Slaap maar lekker door.

leest u ook vooral het ervaringsverhaal van Job Cohen, over de noodzakelijkheid van het beschikbaar houden van het PGB
http://epub02.publitas.com/652/15/

En dan het idee dat een huisarts, wijkzuster of maatschappelijk werk zou weten wat ik nodig heb. Mijn huisarts moet ik altijd bijpraten over alle fratsen die de zorgindustrie nu weer over ons patiënten uitstort.
Het is topsport bedrijven om de steeds wisselende regelgeving te blijven volgen en afhankelijk te zijn van meer dan 20 instanties die allen langs elkaar heenwerken.
Telt mijn ervaringdeskundigheid dan niet? Ik weet inmiddels prima zelf wat ik nodig heb.
Nee ik ben geen fraudeur. Laat dat maar aan de ZIN instellingen over. Daar is de fraude vele malen groter. De individuele budgethouder is de dupe van de nare mediaframe dat pgb fraude leid tot fraude door individuele budgethouders.
Er komt hier geen wijkzorgteam binnen. Dan maar geen zorg.Nee ik kan niet zonder maar ik kan er nog altijd uitstappen. Steeds vaker voel ik dat dit is waar onze huidige regering op uit is.

Geen oog meer dichtgedaan deze week na lancering van deze zeer ondoordachte plannen
Ik, afhankelijk van zorg wegens progressieve MS en al 15 lange jaren op zoek naar zorg die mij helpt in plaats van belast, en nu eindelijk de zaken op de rails hebbende middels een pgb.
Een klein team heb ik nu van 3 zorgverleners. Geen overhead en maatwerk zorg, PV voor E 25,- per uur all in. Eigen regie,eer groot goed bij een levenslange zorgvraag. Zo kun je het volhouden. En dan ook nog eens niet planbare zorglevering! Leveren de wijkteams dit ook zo zonder overhead?
Wijkzuster.. het woord zuster alleen al bezorgt mij de kriebels..

Heel positief dat ze er in Amsterdam in dit stadium al goed over hebben nagedacht. Ook heel positief dat de gemeente zelf met aanspreekbare teams wil komen en niet alles aan de private markt of het pgb wil overlaten. Valt vast nog veel over de discussiëren, maar waren andere gemeenten maar zo ver met de plannen.

Welnee, als gemeenten verstandig zijn kiezen ze massaal voor de vergoedingsstructuur van het persoonsgebonden budget. En daar horen lagere tarieven bij. Dan krijgt Buurtzorg de kans om haar tarieven aan te passen en klaar is Klara.

Het buurtzorgtarief is € 57,50 per uur. Ik kan me niet voorstellen dat gemeenten dit ervoor gaan betalen, zou mooi zijn dat wel.
Echter in het verleden behaalde resultaten (wmo) geven in deze richting voor de toekomst.

Goh, ik vind dit een positieve richting, waarbij er meer in de richting van het succesvolle Buurtzorg wordt van uitgegaan dat er zo min mogelijk management moet worden ingezet, en de professionals weer meer ruimte krijgen om de zorg samen te regelen. Natuurlijk zijn er valkuilen, maar Buurtzorg heeft laten zien dat het mogelijk is om tegen aanvaardbare kosten zorg te leveren waar mensen zelfs tevreden over zijn. Dus dit verdient zeker lof!

Waar blijft de keuzevrijheid van de afnemer in deze? Of is een client volledig afhankelijk van het ene team in de eigen wijk? Daarnaast zet je dus weer een blanco systeem op waarin de zorgverlener zelf kan bepalen hoe deze zijn uren invult.

ik vraag me af, waar bezuinigd gaat worden door de nieuwe aanpak. zoals ik het nu lees, waarschijnlijk op levering van de daadwerkelijke zorg en niet alle poppenkast (overhead) er om heen. Jammer, dat hierdoor dus de zorgvrager weer moet inleveren.

In Amsterdam leren ze het dus nooit. Als je dit zo regelt, schept het aanbod zijn eigen vraag. Dat gaat dus -opnieuw- leiden tot ongelijke behandeling van burgers en uit de hand lopende kosten. De ‘periferie’ van Nederland krijgt er zo langzamerhand genoeg van iedere keer het geld op te hoesten dat in Amsterdam zo ruimhartig wordt uitgegeven. Regel je zaken behoorlijk en leg verantwoording af. Misschien nieuw voor Amsterdam, maar in de rest van het land heel gewoon.

Laat de gemeente nu sec beleid maken en de markt de uitvoering ter hand nemen. Omdat een marktpartijen/professionals met een vastgesteld budget werken zal er per aanvraag zorgvuldig afgewogen worden wat wel en wat niet.
Er wordt dan ook beter gekeken naar de werkelijke zorgvraag. Dus naar de vraag achter de vraag. Wat kan een cliënt nog zelf en wat niet? Is er sprake van eenzaamheid of is er daadwerkelijk zorg nodig.

hoopgevend dat Amsterdam vertrouwen (vooral in professionals) boven bureaucratische controle stelt. maar er zijn twee valkuilen.
de eerste is, dat de professionals te makkelijk instemmen met de vraag naar zorg om zorgvragers ter wille te zijn. dan zullen de budgetten snel opnieuw onder druk komen te staan. ook dreigt dan altijd het verwijt dat ze hun eigen werk in stand houden. en op de achtergrond kan er ruimte ontstaan voor vormen van afpersing en druk van de zijde van (de omgeving van) zorgvragers en/of zorgmakelaars en andere ‘adviseurs’.
de tweede valkuil is misschien wel ernstiger, namelijk dat de professionals te weinig gehoor gegeven aan de vraag naar zorg, met als argument de schaarse middelen. zeker in gemeentelijk beleid heb ik helaas wel vaker gezien dat de uitvoerende professionals (vaak ambtenaren) zuiniger met het hen toegewezen budget omgaan dan het beleid of de behoefte eisen.
maar als Amsterdam de negatieve gevolgen van die twee valkuilen in balans weet te houden, is er hoop voor adequate zorgverlening.

Dichtbij de patient de zorg regelen zonder vele tussenpersonen kan wat risico hebben waar het gaan om juist indiceren. Hulde dat deze wethouder de directe zorggevers, terecht, een groot vertrouwen geeft

Noem het CIZ of iets anders, op de een of andere manier zal er moeten worden geïndiceerd en zal er moeten worden gecontroleerd of er op ongeveer gelijke wijze wordt geïndiceerd. Het zal ook in Amsterdam niet de bedoeling zijn dat de vraag of je zorg krijgt afhankelijk is van de wijk waarin je woont (gezonde wijk veel geld en ongezonde wijk weinig geld per inwoner).
Dat Amsterdam liever niet vergeleken wordt met andere steden/dorpen kan ik mij voorstellen vanuit de wethouder. Vanuit de landelijke politiek (de 2e kamer) zal die wens wel bestaan. Het is toch niet wenselijk dat dementerende ouderen in sterk vergrijsde gebieden geen zorg krijgen, en die met een jongere bevolking wel. In dat geval is het wenselijk om in alle steden met eenzelfde indicatiestelling te werken. Dat hoeft natuurlijk niet het CIZ te zijn, maar als het aan mij ligt wel iets met een vergelijkbaar indicatiestellingsinstrument.