Wijkverpleegkundigen mogen van Zilveren Kruis, zonder extra machtiging van de ergotherapeut, geen dure, geavanceerde hulpmiddelen indiceren. Wijkverpleegkundige Shanice van Olst van zorgorganisatie Icare kon alleen nergens een ergotherapeut vinden. Waarom zou ze het eigenlijk niet zelf kunnen?
Met het project Werk, Inkoop en
Wonderlijk dat de wijkverpleegkundige, die indicerende bevoegdheid kent en BIG geregistreerd is, door het Zilveren Kruis verplicht wordt om een advies inzake verpleegkundige hulpmiddelen van de ergotherapeut ( art 34 opleidingsartikel wet BIG ) voorrang te geven. Vertragende bureaucratie is het gevolg en langer voortduren hulpbehoevend zijn van patiënt en tijdverlies voor verpleegkundige. Patiënten voortaan adviseren een andere zorgverzekeraar te kiezen?
Mooie discussie, ik mis in dit geval van de steunkousen de rol van de bandagistes en wondverpleegkundigen. Kijkend naar AD hulpmiddelen is ook de wondvpk betrrokken (hoop ik) en zou er meer samen opgetrokken moeten worden. En als laatste opmerking/vraag. Een verzorgende kan ook heel goed de client leren kousen aan/uit te trekken met een hulpmiddel. Dat hoeft de wijkvpk toch niet te doen?