Uitgangspunt van winstuitkering is het creëren van een aantrekkelijk privaat investeringsperspectief. De aanname is dat door dit perspectief een natuurlijk reductie-reflex van kosten wordt geïntegreerd, terwijl het vreemde kapitaal de juiste injecties geeft. Er is dus een derde financiële partij noodzakelijk om enerzijds tot reductie van kosten te komen en anderzijds innovaties mogelijk te maken. Dat is op zich een redelijk zwaktebod. Maar kiezen voor de markt, is kiezen voor deze concepten. Verzekeringsmaatschappijen zullen deze ontwikkeling vanzelfsprekend op de voet volgen. En de reductie van kosten vanzelfsprekend laten doorvloeien in de contractonderhandelingen. Per saldo zal dit dus niet leiden tot een spectaculair dempend effect op de premie van de verzekeringen. Immers het volume geld in de zorg ten opzicht van het volume behandelingen wijzigt. Daarbij introduceert winstuitkering ook het element van speculatie. De clausule van 3 jaar geen winst uitkeren verandert daar weinig tot niets aan. Voor een fatsoenlijke turn-around zijn immers 3 jaren niet weggegooid c.q. nodig. Maar daarna is de weg vrij voor schuiven en transacties met zorg-aandelen en obligaties. En dat is een internationale handel waar noch de IGZ of de minister over gaat. Het is de vraag of iedereen zich de impact hiervan goed realiseert.

waarom wordt er zo als een rode lap op een stier gereageerd als het over winst in de zorg gaat? Van mijn belastingcenten wordt Philips rijk, omdat hun bollebozen spotgoedkoop kunnen studeren. Van mijn belastingcenten maken wegenbouwers winst. Van mijn belastingcenten zijn banken gered. Mede door diezelfde belastingcenten scheppen al deze organisaties ook werk en innovatie. de zorg is overigens al enorm winstgevend. voor dezelfde bedrijven die ik zojuist noemde. De projectontwikkelaars en aannemers hebben altijd winstgevend zorglokaties kunnen bouwen. Philips, Siemens en vele andere technologie bedrijven leveren medische apparatuur winstgevend. Banken hebben jaren lang geld verdiend aan de financiering van de zorg. Nog nooit is daar op geageerd. Nu investeerders die risico gaan lopen winst zouden kunnen krijgen en mogelijk een winstuitkering voor medewerkers in het verschiet ligt, gaan mensen moeilijk doen. Kijk goed naar hoe de wereld in elkaar steekt en wees niet selectief.

heel veel winst gedraaid dit jaar, helaas de patient is overleden, terwijl de operatie goed gelukt was?

De heer Harteveld maakt wellicht een bijzondere vergelijking maar hij heeft het wel degelijk bij het juiste eind. De liberalisering zorgt voor stijgende kosten. Maar dat onderbouwen kost meer dan je kwijt kunt in een reactie.
Toch een beknopte poging. De ziekenhuizen moeten hun verliesrisico gaan indekken en dat verhoogt dd prijs. De ziekenhuizen moeten een weerstandsvermogen opbouwen tot circa 15%, en dat zal wellicht ooit nog stijgen naar 20% en dat zal uit hogere tarieven worden gedekt De aandeelhouder wil een gezond rendement voor zijn investering en daarvoor zal het tarief omhoog moeten. En zo kan ik nog wat verder gaan.
En dat alles heeft nog niets niet maken met al dan niet goed functionerende managers.
De politici jagen een dogma na en wanneer ze dat zouden laten varen zetten ze hun voorgangers te kijk.
Met enkele eenvoudige stappen zouden er miljarden euro’s kunnen wirden bespaard, zonder dat wordt gewerkt aan shareholders value. Waarom wil men toch niet?

We weten allemaal dat diegenen die winst uit een onderneming willen maken, gaan stimuleren dat de produktie en de opbrengsten daarvan omhoog gaan. Dat betekent het stimuleren van het behandelingsaanbod in ziekenhuizen. Ik snap niet dat de minister winst maken goedkeurt, terwijl zij tegelijkertijd bezig is met produktievermindering in de zorg. Volgens mij klopt hier iets niet??

Marktwerking in de zorg is de dood in de pot. Dat weet ieder weldenkend mens al lang. Alleen degene die er een dikke boterham en bonus aan verdienen zijn voorstander, dat zou toch inmiddels duidelijk moeten zijn.

Het in loondienst nemen van specialisten is niet de oplossing: dit gaat je op jaarbasis een paar schamele euro’s opleveren, en een hoop dokters die minder gedreven zijn om hun praktijk efficienter in te richten. Kijk eens naar de als een olievlek uitdijende managementlagen die her en der ontstaan zijn. Kijk eens naar de verzekeraars die op bergen met geld zitten. Geld dat door iedereen betaald is en bedoeld is voor de zorg, maar in hun beheer is. Wat is hun toegevoegde waarde: niks, nada, noppes. De verzekeraars kost alleen maar geld. En heel veel!!! Hoeveel mensen zijn daar wel niet in dienst, tegen hoge tariefschalen, in blinkende lease-auto’s rondrijdend en zetelend in marmeren kantoren….

Waarom wordt er door velen toch altijd zo moeilijk gedaan over de combinatie winstoogmerk en zorg?!
Nu wordt er geen winst gemaakt omdat er domweg veel te veel kosten worden gemaakt. Heel veel bestuurders in de zorg zijn niet capabel om hun organisatie als een onderneming te leiden waardoor deze inefficiënt is en veel te veel onnodige kosten gemaakt worden.
Het is juist goed dat het winstoogmerkt wordt ingevoerd, laat de echte zorgondernemers opstaan! Zij zullen bewijzen dat als je de zorg beter organiseert en efficiënter uitvoert, je meer geld kunt overhouden terwijl het overall minder kost.Wat mij betreft geen enkel probleem dat een deel hiervan wordt uitgekeerd, zo worden we er allemaal beter van.

Ik ben geen voorstander van winstuitkering. Het zijn wel GVD mijn/onze belastingcenten die worden verdeeld en niet aan zorg worden besteed. Ik ben hier falikant op tegen. Er zijn genoeg andere methoden om de zorgkosten omlaag te brengen. Laten we eerst maar eens maatregelen nemen om specialisten in loondienst te nemen en de inefficiency van de bedrijfsvoering in ziekenhuizen te verminderen. Gewoon, door keiharde overheadnormen te stellen. Een goed ziekenhuis kan zich dan profileren door een goede bedrijfsvoering en kwaliteit van zorg. En laten pensioenfondsen ook eerst maar eens naar de eigen bedrijfsvoering kijken en efficiency aanbrengen (overhead omlaag, minder stafdiensten etc.) in plaats van voortdurend te bezuinigen over de ruggen van de belastingbetaler. Het moet GVD niet gekker worden in dit kikkerland.

Ik denk dat de heer Hartveld een achterhoede gevecht voert. Want de huidige ZBC worden voor een groot deel al gefinancierd met privaat kapitaal en de winst wordt dan ook gewoon uitgekeerd of gereserveerd. De verzekeraars doen hier ook aan mee door zogenaamde goedkope kontrakten af te sluiten of zijn via een omweg zelf eigenaar van een ZBC.

Ik ben benieuwd hoe dhr Hartveld de 1:1 relatie legt tussen winstuitkering en kostenverhoging. Dit is een cliché en hoeft niet en bovendien geeft hij in dit korte artikel niet aan welk alternatief hij dan ziet voor al dan niet private financiering in de zorg. Hij zegt wel wat volgens hem niet moet,maar niet wat dan wel de oplossing zou zijn