Wij merken inderdaad de toenemende vraag van het volledig verzorgd wonen met zorg op maat. Steeds vaker kiest men liever voor een kleinschalige zorgvilla als een minder persoonlijk verzorgingshuis. De prijzen kunnen erg variëren en zijn o.a. afhankelijk van de indicatie. op http://verblijvenmetzorg.nl/ staat een compleet aanbod zorgvilla’s zorgresidenties en zorghotels.

Zorg studioos aangepast aan alle ziekten en handicaps die mensen kunnen hebben met oproepbare zorgverleners elk uur van de dag.wanneer hulp nodig is, aangepaste beddeuren , kamers waar je met een electrische rolstoel rond je bed kunt en fatsoenlijk de deur uit kan met als het moet in bed.hier moeten we heen .gehuurdt en of met een kleine bijdragen moet mogenlijk zijn.

@Kitty de Laat: burger kan/moet altijd huren vanuit AOW uitkering dus dat is het minimale uitgangspunt voor woninginvesteerders en serviceleveranciers voor sociale huur, en daar zal men het verdienmodel op moeten baseren. Een natuurlijke drempel tegen graaien. Voorheen of tot dusver (toen dat onderscheid op klantniveau niet duidelijk was) lapte de overheid steeds bij met alle gevolgen van dien.

Het artikel geeft aan dat 20% van de ouderen, meestal alleenstaand en ouder dan 80 jr, interesse heeft in het wonen in een geheel inclusief pension. De verzorgingshuizen moeten, gedwongen door overheidsbeleid, zeer fors inkrimpen dan wel sluiten, door bezuinigingen. Je hoeft toch echt geen bijzonder aandachtige krantenlezer te zijn om te constateren waar dit beleid inmiddels toe blijkt te leiden. Volgens mij is er niets tegen om tegemoet te komen aan de interesse van die 20%, die de regie over het leven in eigen hand wil houden: geen gering percentage dat dan tevreden is omdat een zeker niet buitensporige wens doeltreffend gehonoreerd is. De staatssecretaris kan jaloers zijn op dit initiatief dat niet van hem uitgaat en een flink bereik lijkt te hebben.
Combinatie met studentenhuisvesting kan tot een interessante wisselwerking leiden. Als de verzorgingshuizen dit als financieel haalbaar beoordelen waarom dan niet ?
M.L. Rouffaer-van Dongen, bestuurslid patientenplatform kop van Noord- Holland

En hoe zit het met ouderen die niet stapels geld op de bank of onder het matras hebben klaarliggen? Hoe past dat in het ‘verdienmodel’?

Heel moeilijk hoeft het niet te zijn wanneer er sprake is van een deugdelijk verdienmodel met het juiste onderscheid.
Grote verschil is dat men als burger pension betrekt en zelf betaalt voor kost en inwoning. Je wordt niet meer opgenomen als client waarbij je verblijft ipv woont. Voor de klant financieel niet veel verschil; men betaalde altijd al eigen bijdrage (lees heel de uitkering) maar persoonlijk en maatschappelijk van grote betekenis;
> Men behoudt de eigenwaarde als burger want blijft participeren en nadenken over vormgeving eigen leven,
> Publieke zorg (ambulante basis) blijft in tact,
> Woninginvesteerders en serviceleveranciers krijgen nieuwe kans; boost private markt!
Improvement Model ondersteunt dit soort initiatieven. Het is een besturingsinstrument dat zicht geeft op de klant en greep op de organisatie! Op deze wijze blijven kwetsbare burgers, ondanks of dankzij marktparticipatie, beschermd en wordt getoetst of hen wordt geboden waar zij zakelijke en juridisch gezien aanspraak op maken en of de nodige kwaliteiten- en veiligheidsvereisten in acht genomen zijn.

Voor 500 euro huur je per maand inderdaad geen fatsoenlijk appartement. Daar komen dan nog bij de kosten voor schoonmaak, was en maaltijd van minimaal 10,- per dag wat door geen enkele instantie vergoed wordt. Dit model klinkt wel aantrekkelijk maar is alleen haalbaar voor senioren die een dergelijk appartement kunnen kopen voor 2 a 3 ton en daarbovenop per maand 500,- euro aan servicekosten kunnen betalen. Kortom doordat de overheid zich terugtrekt is de ouderenzorg in hoog tempo een markt aan het worden waar investeerders en dienstverleners binnen enkele jaren een dikke boterham gaan verdienen.

fascinerend hoe het zelfde idee steeds opnieuw in andere woorden kan worden opgeschreven. want ik kan in het beschreven concept weinig anders zien dan het verzorgingsapartement(je) dat mijn grootmoeder halverwege de jaren zestig van de vorige eeuw betrok. en het financieel scheiden van wonen en zorg is door de sector (en onder andere het Bouwcollege) sinds het begin van deze eeuw structureel bij vrijwel alle plannen voor verpleeg- en verzorgingshuizen in ieder geval onderzocht. ook het concept van een pension – een pand met gezamenlijke voorzieningen en medewerkers, waar de bewoners een eigen kamer/apartement bewonen – is bepaald niet nieuw. ook jongeren (studenten!) zal dit bekend voorkomen.
toch is het goed steeds opnieuw de wensen en mogelijkheden van zowel potentiële bewoners als gebouwen en (zorg)organisaties te onderzoeken. al zal er maar zelden een echt nieuw wiel worden uitgevonden.

Wat is nieuw aan dit idee …. ???

Voor een woonruimte van gemiddeld 28m² is binnen het woningwaarderingssysteem geen huur van € 500 haalbaar. En als zelfstandige woonruimte blijft dat het toetsingskader.

Voor € 500 per maand wonen: ik vermoed dat 100 procent van de amsterdammers, studenten en etc. dat ook zou wensen. In die prijsklasse is geen enkele zelfstandige woning te krijgen. ( zonder wachtlijst van 10 jaar) het gebrek aan sociale huurwoningen en de druk van de grijze groep op de behoefte aan appartementen met lift, zal de prijzen eerder verder opdrijven.

Zorg is geen markt!